[นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Printable Version +- irpg Community (https://irpg.in.th) +-- Forum: Imperial School of Art, Literature and Design (https://irpg.in.th/forum-41.html) +--- Forum: Art Square (https://irpg.in.th/forum-17.html) +--- Thread: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 (/thread-2425.html)

[นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Mysticphoenix - 06-05-2015 Grian Crisis : เกรียนล้างโลก ตอนที่ 1 : เกรียนซ่อนเร้น พ.ศ. 2566 ประเทศไทยได้สร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ขึ้นมาสำเร็จหลายแห่ง ทำให้เศรษฐกิจเติบโตขึ้นมาก และกลายเป็นผู้นำด้านพลังงานของอาเซียน แต่โชคดีมักจะอยู่ไม่นาน...... ณ โรงเรียนนานาชาติ แม็กนัส เอกเซอซิสมัส กรุงเทพมหานคร เด็ก ม. 6 สี่คนกำลังคุยเล่นกันอยู่ที่สนามบาสเก็ตบอลหลังโรงเรียน เด่น : วันนี้ทำไมคนมาโรงเรียนน้อยจังวะ? พริกไทย : ไม่รู้ดี ถามเราทำไมเนี่ย เราเพิ่งมาโรงเรียนวันแรกในเทอมนี้เลย แบบว่าติดเกมมาก บรูโน่ : ถ้าเป็นที่ประเทศไอนะ พริกไทย เด็กต่ำกว่า 30 ปี เข้าร้านเน็ตนี่ โดนจับเข้าคุกเลย เสือ : โห่ บูเน่า 30 มันไม่เด็กแล้วม้าง ไปอาบอบนวดกันหมดละ เด่น : คนมาโรงเรียนน้อยอย่างงี้ เราต้องแอบดูสาวเปลี่ยนเสื้อวิชาพละได้ง่ายๆแน่ๆ เสือ : เยี่ยมเลย งั้นพักเที่ยงเสร็จ เราไปปีนฝ้าเพดานแอบดูสาวเปลี่ยนเสื้อด้วย เด่น : ถ่ายคลิปด้วย! พริกไทย : รับไม่ได้จริงๆ พวกนายนี่เลวจริงๆว่ะ ต้องขโมยกางเกงในด้วยสิโว้ย! บรูโน่ : เย่! เสือ : อ้าวนี่ ฟังออกหรอ? มาเย่ด้วยเนี่ย? บรูโน่ : เออ ก็พูดไทยได้ เด่น : งั้นเริ่มปฏิบัติการเลย ทั้งสี่คนแอบเข้าห้องแต่งตัวหญิงที่โรงพละโดยไม่มีใครเห็น และปีนขึ้นไปบนฝ้าเพดานพร้อมเจาะรูส่องลงมา จนกริ่งเข้าเรียนดังขึ้น มีนักเรียนหญิง 2 คนเข้ามาในโรงพละ ฝ้าย : วันนี้โรงเรียนเราคนขาดเยอะจังเนอะ มีเรามาเรียนพละแค่สองคนเองอะ ฝ้ายพูดพลางถอดเสื้อออก หมวย : ใช่ ร้อนจัง ไม่อยากใส่ชุดพละเลย อยากแก้ผ้าเรียนพละไปเลย หมวยถอดกระโปรงออก เห็นขาขาวมาก ตูม!!!! เด็กม.3หัวเกรียนพังประตูเข้ามาในห้องแต่งตัว เด็กคนนั้นมีท่าทางแปลกมากๆ และจะตรงเข้ามาทำร้าย ฝ้าย+หมวย : กรี๊ดดด!! เด่น : เฮ่ย!? เราต้องช่วยพวกสาวๆ! ปุง!! ทั้ง 4 คน กระโดดลงมาจากฝ้าเพดานเพื่อช่วยชีวิตสาวๆ หมวย : กรี๊ดดด!!!! ฝ้าย : มีมาเพิ่มด้วยอ่ะ!! สาวๆ ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ เสือ : อย่าตกใจ! เรามาเพื่อปลุกปล้ำ เอ๊ย! ปกป้อง บรูโน่ : ที่ประเทศไอนะ เวลาเจอคนหื่นกามจะมาทำร้าย เขาให้เอาหูฟังขว้างใส่ เสือ : ฮะ? ทำไมต้องเป็นหูฟังอะ? บรูโน่ : ไอก็ไม่รู้เหมือนกัน เด่น : มีหูฟังไหมล่ะ? บรูโน่ : ไม่มีอะ เสือ : ไม่มีวะ พริกไทย : เรามีๆๆ เด่น : ขว้างเลยๆ!! พริกไทยขว้างหูฟังใส่เด็กเกรียนหื่นกาม มันเดินสะดุดสายหูฟัง หัวฟาดพื้นตายทันที เสือ : ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ? ฝ้าย : ขอบคุณนะคะ เสือ : ใส่เสื้อก่อนเถอะครับ ฝ้าย : ว้าย! สาวๆ ใส่เสื้อพละ และเดินออกมาจากโรงพละมาคุยกับหนุ่มๆ หมวย : ขอบคุณอีกทีนะคะ ถ้าไม่ได้พวกเธอเราแย่แน่เลย ฝ้าย : นั่นสิ อยู่ดีๆก็บุกเข้ามาในห้องแต่งตัวผู้หญิง หมวย : แล้วพวกเธอไปทำอะไรบนฝ้าเพดานอ่ะ เสือ : เอ่อ....คือ... หมวย : อ๋อ! พวกเธอกำลังซ่อมไฟอยู่ใช่มั้ยล่ะ! แหม เก่งจังเลยอ่ะ ซ่อมไฟเป็นด้วย เสือ : อ่ะ ใช่ครับ แหะๆๆๆ เด่นทำหน้าครุ่นคิด เด่น : แปลกมาก หมอนั่น... ไอ้เด็กที่เราสู้ไปเมื่อกี้... ใส่ชุดโรงเรียนเรานะ.... แต่มันตัดผมเกรียน... โรงเรียนเราเอกชน ไม่ตัดผมเกรียนนี่? บรูโน่ : สภาพศพของนักเรียนคนนั้น... ต้องใช่แน่เลย เส้นผมรอบๆหัวจะสั้นลงกลายเป็นหัวเกรียน และหน้าก็จะซีดๆเขียวๆผิดปกติ ถ้าที่ประเทศไอ เขาเรียกว่า Grianfection หมายถึงโดนกัมมันตรังสี จนทำให้กลายพันธุ์ เด่น : กลายพันธุ์เหรอ? บรูโน่ : ใช่... กลายพันธุ์... ที่ประเทศไอน่ะ เคยเกิดเหตุการณ์คนที่ได้รับกัมมันตรังสีแล้วเกิดบ้า ทำร้ายคนทั้งโรงบาลมาแล้ว เสือ : เห้ย บ้าน่า หมอนี่มันแค่อินดี้ อยากตัดผมทรงเกรียนแค่นั้นเอง แล้วมันก็บุกเข้ามาในห้องแต่งตัวเพราะความหื่นของมันเองไง ไม่ใช่รังสงรังสีอะไรหรอก เด่น : แล้วถ้าใช่ล่ะ? "วินนิ่งมั้ยสาด??" พริกไทย : เดี๋ยวๆ... ได้ยินเสียงใครมาท้าแข่งวิ่นนิ่งแถวนี้เนี่ย? "เคาเตอร์มั้ยสาดดด" เสือ : มีท้าแข่งเคาเตอร์ด้วยว่ะ พริกไทย : อย่าเพิ่งขยับนะ... เดี๋ยวรอมันท้าดอทเอก่อน "ตึง!!" มีเกรียน 2 คนกระโดดลงมาจากหลังคาอาคารพละ เด่น : ระวังนะ!! เด่นเอาสาวๆหลบไป ก่อนที่จะโดนพวกเกรียนกระโดดทับ พวกมันมีอาวุธด้วยคือไม้บรรทัด บรูโน่ : พริกไทย มีหูฟังเหลือไหม? พริกไทย : เห็นเราเป็นร้านมั่นคงแกทเจ็ตขายหูฟังและลำโพงหรือไง ไม่มีโว้ย! มีอันเดียว! เด่น : เราหนีกันเหอะ! ไม่มีหูฟังเราสู้ไม่ได้แน่! พริกไทย : ไปห้องคอมกัน! ห้องคอมมีหูฟังเยอะเลย!! ทุกคนวิ่งตามถนนโรงเรียนที่โล่งเปล่าไปห้องคอม ผู้คนในโรงเรียนเหมือนจะหายไปหมด มีเพียงบางคนที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว นั่งเล่นอยู่ตามม้าหินอ่อน พวกเกรียน2ตัว ก็วิ่งตามทั้ง6คนมาเรื่อยๆ จนมาถึงอาคาร 1 ซึ่งมีห้องคอมอยู่ "เคร้ง!" พวกเขาปิดประตูกรงเหล็กกั้นประตูเข้าอาคารไว้ พวกเกรียนไม่สามารถตามเข้ามาได้ พวกเขาเดินมาตามทางเดินอาคาร เสือ : เราเริ่มเชื่อละ ว่าพวกนั้นมันบ้าจริงๆ เด่น : อีกไม่นาน โรงเรียนนี้จะไม่ปลอดภัยละ มันเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ หมวย : กลัวจังเลยอะ นี่ไม่ใช่เกมโชว์แกล้งเล่นพิเรนใช่มั้ยเนี่ย ฝ้าย : ถ้าเป็นก็คงเหมือนจริงมากอ่ะ เมื่อมาถึงห้องคอม พวกเขาเปิดประตูออกมา พบว่ามีเกรียนจำนวมากกำลังนั่งเล่นดอทเออยู่ในนั้น พวกมันหันมาทางเดียวกันและเริ่มมีท่าทีคลั่ง "ดอทเอมั้ยสาดด" "ดอทเอมั้ยสาด" "ดอทเอมั้ยสาดดด" "แฮ่" "ดอทเอมั้ยสาด" เด่น : ล็อคประตูๆ! พริกไทย : ห้องคอมมันล็อคจากข้างนอกไม่ได้! เด่น : งั้นหนี!! "ดอทเอมั้ยสาดดด" เกรียนจำนวนมากกรูออกมาจากห้องคอม เสือ : นั่นไง พริกไทย มันท้าดอทเอแล้ว ไปเล่นกับมันดิ! พริกไทย : ไว้วันหลังดีกว่าว่ะ!! เสือ : ความคิดนายแท้ๆเลย ที่มาห้องคอมเนี่ย!! พริกไทย : ใครจะรู้ล่ะว่ามันจะมาชุมนุมตีดอทกันอยู่นี่อะ!! เด่น : อย่าเพิ่งเถียงกันดิ วิ่งก่อน!! ฝ้าย : ทุกคน! เรารู้จักทางลับ! ตามเรามาเร็ว!! ทุกคนตามฝ้ายไป ฝ้ายพาทุกคนเข้ามาในห้องเก็บของแล้วดันตู้หนังสืออันนึง พริกไทย : ว่าแล้วว่าต้องดันตู้หนังสือแล้วเจอทางลับ ฝ้าย : ไม่ใช่ย่ะ ฉันเจอตังค์หล่นใต้ตู้ เลยจะเข็นตู้ออกต่างหาก พริกไทย : ปัดโธ่ ฝ้าย : ทางลับอ่ะ อยู่หลังกระจกนี้ ฝ้ายขว้างเก้าอี้เหล็กใส่กระจกติดผนังบานหนึ่งแตกกระจาย พบประตูข้างหลัง ฝ้าย : ห้องนี้น่ะ เคยเป็นห้องชมรมฉันเอง และกระจกเนี่ย พวกฉันก็เป็นคนแขวนเอง เพื่อซ่อนประตูลับไว้ แต่พอชมรมถูกยุบ ก็ไม่ได้เอากระจกออกน่ะ ก็เลยไม่มีใครรู้เกี่ยวทางลับนี้ พวกเขาเดินลงมาตามทางลับ เนื่องจากไม่มีไฟฉาย พวกเขาจึงใช้โทรศัพท์มือถือส่องทาง ซึ่งพอทำให้มองเห็นได้บ้าง เด่น : แล้วทางลับนี้จะไปโผล่ที่ไหนเนี่ย? ฝ้าย : จะไปโผล่ที่ร้านขายหนังสือของโรงเรียน ที่อยู่อีกฝั่งนึงของถนน เด่น : โห ไปไกลขนาดนั้นเลย? ฝ้าย : ใช่ ทางลับนี้น่ะ ใช้ลำเลียงหนังสือที่ตีพิมพ์ที่โรงเรียนนี้ไปขายที่ร้าน บรูโน่ : ที่ประเทศไอนะ ทางลับที่ไม่มีคนอยู่มานานแบบนี้ มักจะมีค้างคาวยักษ์ที่มีหูชมพู ขา4ขา ลูกตาอันเดียว โผล่ออกมาจากลังกระดาษ "วี้!!!!!!" ทันใดนั้นเอง ค้างคาวยักษ์ที่มีหูชมพู ขา4ขา ลูกตาอันเดียว โผล่ออกมาจากลังกระดาษ ตรงเข้ามาจู่โจมพวกเขาทันที หมวย : กรี๊ดดดด!!! เด่น : หลบไป!!ๆ เด่นเอามือถือขึ้นมากดเข้า app และชูมือถือใส่ค้างคาวตัวนั้น มือถือของเด่นปล่อยลำแสงออกไป เผาไหม้ค้างคาวยักษ์จนเป็นเถ้าถ่าน เสือ : app ไรวะเนี่ย ปล่อยแสงได้ด้วย เด่น : app ชื่อ iron man อะ ทำให้มือถือเราปล่อยแสงได้ แต่ว่าแบตทั้งเครื่องจะหมดไปเลย... เนี่ย... ใช้มือถือไม่ได้ละ ต้องหาที่ชาร์จ เสือ : เออ... แต่เจ๋งดีว่ะ เดี๋ยวหา wifi แล้วโหลด app ไว้สู้กับเกรียนพวกนี้ดีกว่า พวกเขาเดินมาจนสุดทาง และเปิดประตูออก... พบว่าที่นี่คือร้านหนังสือ และยังพบเกรียนจำนวนมากกำลังทำลายหนังสืออีกด้วย พวกมันหันมาทางพวกเขาอย่างพร้อมเพรียง โปรดติดตามตอนต่อไป.... RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - KuroNikki - 06-05-2015 เช้ด~ มหันต์ภัยเกรียนล้างโลกละทีนี้!! =[]= App มือถือปล่อยแสงได้!? โอ้วบร๊ะเจ้า! /superomg RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - jin - 06-05-2015 ติดตามเลย โรงเรียนแม็กนัส เอ็กโซซิมัส RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Muge9thD - 06-05-2015 แร่ InWium มันจะกลับมาไหมฮะ ท่านนกย่าง RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Mysticphoenix - 06-05-2015 แร่ตัวเดียวกันเลยคับ เป็น universe เดียวกันกับเรื่อง Inw (ที่ดองถาวร) แต่เกิดคนละที่ ตัวละครคนละตัว กะจะโละใหม่หมด น่าจะดีกว่าคับ อิอิอิ RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Kuntana - 06-05-2015 โฮ่ เรื่องแจ่มมากคับ รอตอนต่อไป ... RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - TheEnds - 06-05-2015 ตั้งใจน่าดูครับ RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - OngkrubG - 06-05-2015 สุดยอดดด!!! /superomg // โผล่ไปตรงข้ามของถนนเลยเหรอ RE: [นิยาย] Grian Crisis ตอนที่ 1 - Alphaforce - 06-09-2015 ไม่มีอะไรที่คาดเดาได้ในเรื่องนี้จริงๆ