"อะไรก็ได้ง่ายดี"
เนื่องจากช่วงนี้ บอร์ดไม่ค่อยมีการเคลื่อนไหว
จึงอยากจัดกิจกรรมง่ายๆ ใช้เวลาไม่นาน มาให้ร่วมสนุกกัน

กติกาง่ายๆ

1. เขียนโครงเรื่อง/ไอเดีย/เรื่องสั้น ความยาวไม่เกิน 1 โพสต์ ในหัวข้ออะไรก็ได้ที่สนใจ
   
2. สามารถส่งได้มากกว่า 1 เรื่อง (ให้โพสต์ใหม่)
   
3. จะซีเรียส เครียด จริงจัง หรือตลกโปกฮายังไงก็ได้ เน้นร่วมสนุกกันมากกว่า
   
4. เนื้อหาต้องไม่ขัดกับกฎของเว็บและกฎหมายของประเทศ
   

เรื่องที่ได้รับการโหวตสูงสุดจะถูกนำไปใช้ในสำหรับกิจกรรมถัดๆไป
โดยอาจจะถูกนำไปตีความ+ขยายความ อีกที
ส่วนเรื่องอื่นๆ อาจจะนำมาผสมด้วยตามแต่ที่เหมาะสม

วิธีการโหวต
ให้กด Add Thank You ใต้โพสต์ที่ต้องการโหวต (ไม่นับโพสต์นี้  )


ตัวอย่าง
ชีวิตวุ่นๆ จนเป็นวุ้นของสาวแว่น หน้าเฉิ่มจะเป็นอย่างไร เมื่อเธอได้บัตรเชิญให้ไปงานปาร์ตี้ ของโรงเรียนไฮสคูลสุดไฮโซ ทั้งๆที่เธอไม่ได้เรียนที่นี่ เนี่ยนะ!?
ติดตามได้ใน "สาวแว่นสามัญกับปาร์ตี้ลูกคุณหนู" (อันนี้เป็นแค่ตัวอย่างเท่านั้น)

วิธีการโหวต
ให้กด Add Thank You ใต้โพสต์ที่ต้องการโหวต (ไม่นับโพสต์นี้  )

ระยะเวลา
จนถึง 10 มิถุนายน 2020

ส่งกันมาเยอะๆนะ จะรออ่าน

เรื่อง My android sister
ต่อ นักเรียนชายธรรมดาชั้น ม.5 ที่อยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อแม่อยู่ต่างประเทศ
มีลุงเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่พาหลานสาวมาอาศัยอยู่ด้วย เธอชื่อน้ำผึ้ง
ต่อได้รู้ความจริงว่าน้ำผึ้งที่จริงคือหุ่นแอนดรอยด์ที่มีข้อมูลของสูตรการสร้างระเบิดเชื้อโรค
ร้ายแรงที่สามารถฆ่าคนได้นับล้านๆ ลุงได้พาน้ำผึ้งหลบหนีจากองค์กรลึกลับที่ทำวิจัยด้าน
มนุษย์ดัดแปลงชีวภาพและจักรกล ต่อต้องพาน้ำผึ้งไปโรงเรียนด้วยเพื่อให้เธอเรียนรู้สิ่งต่างๆ
จนดันให้หน่วยความจำเต็มและจะทำการลบข้อมูลระเบิดเชื้อโรคออกไปโดยอัตโนมัติ
เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร โปรดติดตาม......My android sister!!!

ณ จักรวรรดิหนึ่งที่กำลังเกิดสงครามกลางเมือง มีการสู้รบจนเกิดเหตุการณ์ระเบิดครั้งใหญ่ทำให้ทวีปทั้งทวีปเกิดสารเคมีรั่วไหล ประชาชนต่างอพยพออกมาจนเมืองต่างๆกลายสภาพเป็นเมืองร้าง 10 ปีต่อมาได้มีการสร้างรถไฟตัดผ่านทวีปนั้น ขบวนรถไฟของ(ชื่อพระเอก)ได้เป็นรถไฟเที่ยวแรกที่ได้เดินทางบนเส้นทาง แต่ระหว่างทางก็เกิดมีฝ่ายกบฎวางระเบิดทางรถไฟ (ชื่อพระเอก)เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่ารถไฟทั้งขบวนตกรางอยู่กลางป่าและภูเขาเขตหนาวที่อยู่ใกล้เมืองใหญ่ในอดีต (ชื่อพระเอก)ผู้เป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่รถไฟขบวนนั้นต้องนำลูกน้องและผู้โดยสารที่เหลือฝ่าทหารฝ่ายกบฎที่ตั้งค่ายอยู่ออกมาสู่จุดหมายปลายทาง (เซตติ้งอยู่ประมาณปี 1914-1945 ในชีวิตจริงหรือตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 1 ถึงสงครามโลกครั้งที่สอง ออกแนววินเทจนิ๊ดๆ )

ณ มุมหนึ่งของเมืองแพนด้า 

ยูริ สาวน้อยที่เพิ่งกลับมาจากโรงเรียน ได้โทรชวนเพื่อนๆเล่นเกมออนไลน์กัน ซึ่งมันควรจะเป็นปกติเหมือนทุกๆวัน แต่ครั้งนี้เปลี่ยนไปเมื่อเธอและกลุ่มเพื่อนได้หลุดเข้าไปในเกมออนไลน์นั้นจริงๆ ! และพวกเค้าจะต้องร่วมมือกันหาทางออกจากเกมให้ได้ ก่อนที่จะติดอยู่ในนั้นตลอดกาล !

Concept - Dream Team Project !

ใช้ Asset 4 เกมส์
ใช้คนวาด 4 คน
ใช้ผู้เขียนเนื้อเรื่องและทำเกมย่อย 4 คน

รวม 12 คน (อาจมากหรือน้อยกว่าตามความต้องการของผู้เข้าร่วม โดย 1 คนสามารถแบกรับได้ทั้งหมด วาด เกม และเนื้อเรื่องตามที่ไหว) ต้องการให้เนื้อเรื่องมันหลากหลายเลยอยากได้คนทำเนื้อเรื่อง 4 คนครับ (ทำเกมมาส่งผมด้วย)

เนื้อหาย่อยทั้ง 4 คือ การดำเนินเรื่องจะมีโครงเรื่องผมเป็นหลัก และจะไปติดอยู่โลกของเกมส์ทั้ง 4 นั่นก็คือ โครงเรื่องของท่านๆทั่งหลายนั่นละ โดยผมจะแบ่งให้ทุกท่านไปทำคนละเกม เนื้อเรื่องของใครของมัน ใส่ความกาวได้เต็มที่ ขอแค่ไม่มีความรุนแรงมากเกินไป รวมถึงภาพโป๊ อนาจาร การเมือง 18+ ทั้งหลาย เน้นฮาๆอย่างเดียว 

เมื่อตัวละครดำเนินเรื่องครบไปแล้วทั้ง 4 ผมจะทำการรวมมิตรยำอีกรอบในเกมเดียวกันคือในเกมหลักผมเอง แล้วก็ตัดจบครับ

ปล.พล็อตอาจซ้ำแต่ความกาวไม่ซ้ำใครแน่นอน
ปล2.เกมนี้หากได้รับความนิยมจะแปลเป็น eng ให้ชาวต่างชาติเล่นด้วยครับ (นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่อยากให้มันรุนแรงเกินไป)
ปล3.ถ้ามันสามารถทำเป็น donate ได้ ผมจะเปิด donate โดย จะหัก 80% (หรืออาจจะ 100) ให้การกุศลตามที่ต่างๆเช่น เด็กด้อยโอกาส ศูนย์พักพิง ผู้ที่กำลังขอความช่วยเหลือ มูลนิธีต่างๆทั้งคนและสัตว์ เราจะทำบุญร่วมกันในนาม IRPG ครับ

PERFUME

เรื่องย่อ เขาชอบกินแอปเปิ้ล ชอบตอนที่กัดลงไปบนผลสุกงอมกำลังดีนั้น กลิ่นสดชื่นของมันก็จะตีขึ้นจมูก รู้สึกกระปรี้กระเปร่าไปถึงก้านสมอง และในวินาทีที่ได้กลิ่นเจ้าหล่อน เด็กสาวผู้หอมหวานยิ่งกว่าแอปเปิ้ลฉ่ำน้ำ เขาก็ได้ตกลงสู่ห้วงแห่งความบ้าคลั่ง !

Show Contentรายละเอียด:

โครงเรื่อง 


เกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่มีประสาทการได้กลิ่นที่เฉียบไวมาก และด้วยประสบการณ์วัยเด็กบางอย่าง ทำให้เขาหลงใหลยึดติดกับกลิ่นของแอปเปิ้ลจนเรียกได้ว่าวิปริต แต่เขาก็ได้เก็บงำมันไว้ และแสร้งใช้ชีวิตปกติเรื่อยมา ภายนอกเขาคือหัวหน้าผู้สุขุมและใจดีของพนักงานทุกคน


จนกระทั่งMCได้เจอกับเด็กสาวคนหนึ่งผู้มีกลิ่นเหมือนแอปเปิ้ลเขียวรสเลิศ "หล่อนช่างเยาว์วัย และสดใหม่" เขารำพึงกับตัวเอง กลิ่นหอมหวานนั้นยังติดจมูกไม่รู้ลืม


แม้จะเป็นแค่การพบเจอกันเพียงแค่ไม่กี่นาที แต่มันได้หลอกหลอนเขาทุกค่ำคืน ความต้องการครอบครองรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แอปเปิ้ลลูกใด ๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าหล่อนแล้วก็เป็นได้เพียงผลไม้เน่าเฟะชวนคลื่นไส้ กลิ่นที่ประทับในความทรงจำนี้ได้ซึมลึกไปถึงจิตวิญญาณ มันกัดกร่อนความรู้สำนึกและศีลธรรมอันดีงามทุกอย่างหมดสิ้นไป


และแล้ว เขาก็ได้เริ่มแผนการ "น้ำหอมมนุษย์" ขึ้นมา…





คาแรกเตอร์MC


ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ดูเป็นคนใจดี เชื่อถือได้

คำพูด : ประโยคจะสุภาพเรียบร้อย

ความคิด : จะแสดงด้านที่น่ากลัว ผู้เล่นจะรู้สึกได้ถึงจิตใจที่บิดเบี้ยวจากความย้อนแย้งของประโยคคำพูดที่ดูดีกับประโยคในวงเล็บซึ่งตรงกันข้ามกันสุดขั้ว

Ex.

ตัวประกอบ : วันนี้ดิฉันเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันให้ใหม่ หวังว่าหัวหน้าจะชอบนะคะ

MC : ขอบคุณครับ กลิ่นหอมมากเลย

MC : (คลื่นไส้…อยากจะอ้วก)





ระบบการเล่น


-แบ่งเป็นวัน ๆ ไป


-เควสหลัก 


1.สร้างความสัมพันธ์กับเป้าหมาย

▪เป้าหมายจะไปอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างกันในแต่ละวัน หาทางไปพบเพื่อพูดคุยสานสัมพันธ์

▪การพูดคุย ตัวเลือกบางอย่างจะส่งผลต่อฉากจบ

2. สืบข้อมูลของเป้าหมาย

▪หาทางแอบดูชีวิตส่วนตัวในคอม

▪หลอกถามข้อมูลจากคนรอบข้าง

▪สืบค้นข้อมูลส่วนตัวต่าง ๆ เช่น ชื่อ ที่อยู่ ฯลฯ

3. หาวิธีทำน้ำหอมและจัดหาอุปกรณ์

▪อาจจะจากหนังสือปริศนา บุคคลโลกเบื้องหลัง ฯลฯ

เควสรอง

▪ช่วยเหลือพนักงานในบริษัท นำไปสู่การหลอกถามข้อมูลเป้าหมาย

▪ตามหาพาสเวิร์ดคอม ประตู คีย์การ์ดห้อง กุญแจ ฯลฯ

▪ตามหาอุปกรณ์เครื่องมือทำน้ำหอมมนุษย์ อย่างการตามหาวัตถุดิบต่าง ๆ มาทดสอบก่อนเริ่มปฏิบัติจริง เช่น เปลือกมะนาว กานพลู อบเชย ลูกจันทน์ ยี่หร่า สะระแหน่ หัวเชื้อน้ำหอมจากดอกกุหลาบ ลาเวนเดอร์ ฯลฯ

▪เควสย่อยอื่น ๆ รับงานเสริมมาหาเงินซื้ออุปกรณ์เครื่องต่าง ๆ เช่น หม้อกลั่น เตา หลอดทดลอง ฯลฯ

▪ตามเก็บโน้ตต่าง ๆ ของตัวเอง เพื่อให้ผู้เล่นทราบปมในวัยเด็ก นำไปสู่การตอบตัวเลือกที่ถูกต้อง และทำให้ได้ฉากจบที่ดี





ฉากจบ

True end

▪ล้มเลิกแผนการ แก้ปมวัยเด็กได้ กลับสู่เส้นทางที่ถูกต้องและเริ่มต้นใหม่กับเป้าหมาย ♡

Good end 

▪ล้มเลิกแผนการ แก้ปมในวัยเด็กได้ กลับมาสู่เส้นทางที่ถูกต้อง แต่ความสัมพันธ์ไม่อาจกลับคืนมาดังเดิม

Normal end

▪แผนการไม่สำเร็จ ทนทุกข์ทรมานกับจิตใจที่ผิดปกติของตนตลอดกาลเพราะแก้ปมไม่สำเร็จ

Bad end

▪แผนการสำเร็จ จมดิ่งสู่ความหอมหวานคลั่กข้นของเลือดและความตาย

gameover

▪ถูกจับได้ ติดคุกไปตามระเบียบ




เสริม


ธีมพื้นหลังยืดหยุ่นได้ความเหมาะสม เป็นเรื่องราวในโรงเรียน ย้อนยุค หรือโลกแฟนตาซี


ถ้าโลกแฟนตาซีอาจเก็บวัตถุดิบจากมอน หากย้อนยุคอาจตามหาในป่า โรงเรียนก็ทำเควสกับเพื่อนร่วมห้อง ครู ภารโรง หรืออื่น ๆ

Ashita No Kuro
ปี1058
ในห้วงอวกาศที่กว้างใหญ่นั้น ยังมีดาวดวงหนึ่ง ดาวซึ่งมีเทคโนโลยีล้ำหน้า ดาวที่ปกครองโดยสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาหรือที่เรียกกันว่า...มนุษย์
ดาวดวงนี้กำลังประสบปัญหาภัยธรรมชาติอย่างร้ายแรง ปัญหาฝุ่นPM2.5ที่ทำให้ตัวเมืองมีแต่หมอกพิษ ปัญหาโรคระบาดChuvid-99ที่คร่าชีวิตคนไปกว่าล้านราย
ปัญหาขยะล้นโลกส่งผลให้แหล่งน้ำเน่าเสีย และแผ่นดินไหวรุนแรงที่จากการทดลองระเบิด ภาวะโลกร้อนทำให้ระดับน้ำขึ้นสูงจนเกิดวิกฤษน้ำท่วมโลก
อุณหภูมิที่โลกสูงขึ้นส่งผลให้เกิดเพลิงไหม้ไปทั่ว มีเพลิงป่าเกิดขึ้นทั่วโลกไม่เว้นวัน ทำให้โลกใบนี้ได้เสียพื้นที่ป่าไปมากกว่า60%
เมื่อไร้ซึ่งต้นไม้ นานวันเข้าอากาศที่ใช้หายใจก็เริ่มน้อยลง พื้นที่ดินที่เคยชุ่มชื้นจึงเหือดแห้งจนเหลือแต่ซากดิน ไม่สามารถทำการเพาะปลูกมาเป็นอาหารคนหรือสัตว์
ทุุกอย่างขาดแคล้นไม่สามารถขายให้ครบทุกคนได้ เงินจึงกลายเป็นสิ่งที่ไร้ความต้องการ เกิดการจลาจลปล้นสะดมขึ้นไปทั่วโลก เพื่อแย่งชิงอาหาร ยา ไปจนถึงหน้ากาก
ไม่มีรัฐบาลอีกแล้ว ทุกคนแย่งชิงเพื่อตัวเอง ทุกๆวันเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน ไม่มีที่ใดปลอดภัย ไม่มีวันไหนที่จะนอนหลับได้เต็มตา
โลกถูกครอบงำด้วยความกลัว

มา...สนุก...กัน...

Show ContentSpoiler:

เซย์คา คุโระ นามของเด็กผู้หญิงอายุ6ขวบที่อาศัยอยู่ในโลกที่โหดร้ายนี้ เธออาศัยอยู่ด้วยกันกับพ่อแม่ในเมืองใหญ่ของประเทศหนึ่ง
 แม่ของเธอ มีหน้าที่ดูแลบ้าน บางวันก็ซ่อมบ้าน
 พ่อของเธอเป็นตำรวจ มักใส่หน้ากากออกไปทำงานนอกบ้าน กลับมาพักผ่อนตอนเช้าค่ำไม่ถึง4ชั่วโมง
แม้จะเต็มไปด้วยความยากลำบาก บางวันก็ไม่มีอะไรกิน แต่คุโระก็ยังมีความสุขในครอบครัวที่แสนอบอุ่น
จนกระทั่ง เช้าวันหนึ่งพวกโจร5คนได้พังกระจกทุบเข้าบ้านของเธอ พ่อที่นอนพักไม่ถึง10นาทีก็ต้องตื่นมา และบอกให้คุโระไปซ่อนตัวอยู่ห้องใต้ดิน แม้พ่อจะมีปืนแต่ก็ไม่มีความคิดที่จะฆ่าใคร เพราะเชื่อว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเมตตาไม่สมควรฆ่ากันเอง รวมถึงยังเคยร่วมต่อต้านการประหารนักโทษสมัยที่โลกยังสงบสุขอยู่ เขาจึงทำแค่เล็งปืนขู่ จนสุดท้ายก็ถูกโจรลอบเข้าแทงจากด้านหลังตายคาที่
พวกโจรพังข้าวของและเจอกับห้องใต้ดินโดยบังเอิญ ในขณะที่พวกโจรกำลังพังประตูอยู่นั้น แม่ก็ยัดหน้ากากกันฝุ่นไว้ให้คุโระกอดไว้ แล้วยัดคุโระเข้าไปในช่องระบายอากาศพร้อมขันน็อตแบบลวกๆ แม่กำชับให้คุโระห้ามส่งเสียงเด็ดขาด โจรลงมาถึงก็ฆ่าแม่ของเธอ โดยที่คุโระนั้นทำได้แค่มองอย่างหวาดกลัวพยายามเก็บเสียงร้องไห้ไว้สุดชีวิต
พวกโจรได้ทำลายข้าวของทุบกระจก ขโมยของเอากิน หน้ากาก หรือยาที่กักตุนไว้ไปจนหมด เธออยากให้ช่วงเวลานี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ แต่เวลาช่างเดินช้าซะเหลือเกิน
เมื่อพวกโจรเดินออกไป คุโระก็มาดูศพแม่ตัวเอง น้ำตาที่กั้นไว้ตลอดก็ไหลออกมา จากนี้ไปจะไม่มีใครคอยปกป้องเธออีกแล้ว ไม่เหลือใครที่คอยปลอบโยนเธอ ให้กำลังใจเธอ สอนสั่งเธอ
เธอจะต้องนอนคนเดียวในเตียงที่เย็นดุจน้ำแข็งในบ้านเหลือเพียงความเงียบ ต้องออกหาอาหารด้วยตัวเองสู่โลกภายนอกที่ไม่เคยเห็น หวาดกลัวผู้คนที่ไม่เคยเจอ

เธอจะ...มีชีวิตอยู่รอดไปถึงวันพรุ่งนี้ได้ไหม?

เป็นเรื่องของผู้นิยมความสมบูรณ์แบบ (เพอร์เฟคชั่นนิส perfectionism) ที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกับผู้คนในสังคมได้
เมื่อครั้งยังเด็ก เขาได้ยินเพื่อนสั่งปลาหมึกที่โรงอาหารในโรงเรียน
เขาพยายามโต้แย้งว่า หมึกเป็นสัตว์น้ำ ไม่ใช่ปลา
ไม่มีใครเรียกหอยหรือปูว่าเป็นปลา ในกรณีนี้หมึกก็เป็นสัตว์น้ำไม่ใช่ปลา

หลังจากเถียงกับเพื่อนได้ไม่นาน เขาก็ถูกเมินเพราะเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ
แต่เขายอมรับไม่ได้ที่จะมีคนเรียกหมึกว่า ปลาหมึก เพราะมันไม่ถูกต้อง
เหตุการณ์จบลงด้วยส้อมที่ทิ่มเข้ากลางหลังของเพื่อน พร้อมกับตะโกนว่า หมึกไม่ใช่ปลา

เขาพยายามทำให้ทุกอย่างถูกต้อง ถูกตำแหน่ง
เทียนวันเกิด ต้องปักลงบนเค้กในตำแหน่งที่สมมาตรซ้ายและขวาเท่ากันพอดี
ดินสอทุกแท่งต้องถูกเหลารอไว้ใช้งานตลอดเวลา
อาหารปลาทุกเม็ดถูกคัดแยกสีและขนาด
เคี้ยวข้าว 21 ครั้งก่อนกลืน

ชีวิตไม่มีความสุข เพราะรอบตัวไม่มีความถูกต้องแม้แต่น้อย
ป้ายข้างทางที่สะกดคำผิด ศัพท์วัยรุ่นที่เพื่อนชอบใช้กัน
แม้กระทั่งเส้นที่ครูขีดบนกระดานโดยไม่ใช้ไม้บรรทัด

เมื่อเขาโตพอที่จะทำงานได้ก็พบกับผู้คนในที่ทำงานที่สุดแสนจะเฮงซวย
บางคนผูกเนคไทไม่เรียบร้อย บางคนใส่ถุงเท้ากลับข้าง
เขาแทบจะไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว

แม้เขาจะเคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า เพราะมนุษย์ไม่สมบูรณ์แบบจึงทำให้มนุษย์สมบูรณ์แบบ มาบ้างแล้ว
แต่เขายอมรับแนวคิดนั้นไม่ได้
โลกนี้ต้องสมบูรณ์แบบจริง ๆ
ไม่ใช่สมบูรณ์แบบเพราะมนุษย์ไม่เคยสมบูรณ์แบบ

ทุกอย่างต้องตรวจวัดได้ มีมาตรฐานให้อ้างอิง บอกแหล่งที่มาได้
แล้วนี่อะไร เกิดอะไรขึ้น
คนข้ามถนนไม่ตรงทางม้าลาย
รถฝ่าไฟแดง
มอเตอร์ไซค์วิ่งบนทางเท้า
เค้กใช้ไม้ตรี
ไก่ขันตอนเที่ยง
มดเดินแตกแถว
เขาเกิดมาบนโลกที่ย่ำแย่มาก โลกที่เลวร้ายและไม่สามารถจะแก้ไขอะไรได้เลย
มันจะมีอะไรที่ผิดธรรมชาติเกิดขึ้นมาอีก
เขาจะไม่ทน เขาจะไม่ทนมันอีกต่อไป

...ค่ำคืนหนึ่งมีชายชราถูกฆ่าต่อหน้าเด็ก
จากคำให้การของพยานบอกว่า
ผู้ตายอ่านนิทานเรื่อง "ปลาโลมาเพื่อนรัก" ให้หลานฟัง

คนร้ายยังคงหลบหนี

[Horror theme]
โครงเรื่องโดยย่อ : เป็นเรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่งที่ตื่นขึ้นมาในทุ่งหญ้าที่รายล้อมด้วยป่าที่มืดสงัด มีเพียงแสงจันทร์ที่พอสาดส่องลงมา และตรงหน้าของเธอได้พบกับบ้านไม้ที่ร้างเก่าแก่ใกล้พังเต็มที.. ทันใดนั้น.. ข้างๆของเด็กสาวผู้นี้ก็ได้ปรากฏเด็กชายที่รูปร่างขาวซีดนั่งอยู่ตรงต้นไม้ใกล้ๆเธอ.. และเรื่องราวของเด็กสาวที่ต้องหาทางออกจากสถานที่สยองขวัญแห่งนี้..เพื่อกลับไปที่บ้านของเธอ..ก็ได้เริ่มต้นขึ้น...

Midnight Gate

เรื่องราวของพนักงานออฟฟิศคนหนึ่งที่มักจะพบเด็กสาวปริศนายืนมองเขาทุกครั้งที่เดินกลับจากที่ทำงานยามดึกสงัด แต่คืนหนึ่งเด็กคนนั้นกลับหายตัวไป และในขณะที่เขากำลังมองหาอยู่นั่นเอง จู่ๆรถจากไหนไม่รู้ก็พุ่งชนพนักงานออฟฟิศคนนั้น..!?

ร่างกายของเขาถูกส่งไปยังห้องไอซียู แต่วิญญาณของเขายังอยู่ตรงนั้น ที่นั่นเองเขาได้พบเด็กสาวคนนั้นอีกครั้งและได้รู้ว่าตลอดเวลามานี้เธอคือวิญญาณที่มาขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ที่สามารถมองเห็นเธอได้

ว่ากันว่าในโลกวิญญาณ กาลเวลาจะช้ากว่าโลกมนุษย์...

เขาต้องหาทางสืบสวนคดีของเด็กสาวให้ได้ก่อนที่เขาจะถูกดึงกลับร่างไป..!

แล้วถึงจะไขปริศนาได้...แต่ถ้านั่นเป็นเพียงเศษเสี้ยวตัวต่อของภาพจิ๊กซอว์ทั้งใบล่ะ...?

บัดนี้ หมดเขตส่งเรื่องสำหรับกิจกรรม "อะไรก็ได้ง่ายดี" แล้วนะครับ
เราจะนำเรื่องของทุกท่านมาใช้ในการดำเนินกิจกรรมถัดๆไป ตามลำดับการโหวต ตามที่ได้ชี้แจงไป

หวังว่าจะได้มาร่วมสนุกกันอีกในกิจกรรมถัดๆไป ขอบคุณทุกท่านที่เข้าร่วมกิจกรรมนะครับ