ลบนะคะ ปล่อยไว้ไม่ดีเท่าไหร่

เท่าที่ดูรู้สึกเป็นคน 'เอาความดีคนอื่นเข้าตนเอง' 'เห็นแก่ตัว' 'คิดอยู่ฝ่ายเดียว' 'ชิงเอาแต่ได้' 'CopyCat'
คนนี้บอกตรง ๆ ผู้ปกครองเขาสั่งสอนยังไง เราจะได้ไม่สอนตาม (ขออภัยค่ะ) ถ้าผู้ปกครองเขาเป็นแบบนี้จะไม่สงสัยเลย แย่มาก ๆ เลย คนนี้ไม่ปกติแน่นอน
ถ้าจะถามว่าทำยังไง ที่ทำได้คือ 'ปล่อย' ค่ะ ปล่อยเป็นวิธีที่ได้ผลดีเสมอ
เจอบางคนนะ บางคนนี่เกลียดใครเข้าไส้แล้วเกลียดตลอดเลยอันนี้ก็มี หรือพวกทำไม่เป็น ทำไม่ได้ไม่มีคนอื่นอยู่ไม่ได้แบบนี้ก็เจอบ่อยเหมือนกัน
Release is best way

คนเรามีหลายประเภท มีความคิดไม่เหมือนกัน บรรทัดฐานความปกติในฐานะมนุษย์ด้วยกันก็แตกต่างกันไป
ในความเห็นผม ผมคิดว่าเค้าเป็นคนประเภทที่ยึดตรรกะ เหตุผลเป็นหลักในการใช้ชีวิต ไม่ได้ใช้ด้านความรู้สึกหรือหัวใจในการ
ตัดสินต่างๆนาๆ (คนละด้านกับคนที่ใช้อารมณ์ หัวใจ ตัดสินทุกอย่างโดยสิ้นเชิง คือเอาจริงๆไอ้เหตุผลมันก็ควรมีกันบ้างควบคู่กับอารมณ์ ไม่เน้นแต่ละด้านมากไป)

ผมค่อนข้างเห็นด้วยกับที่เค้าบอกนิดนึงนะ เพราะผมไม่ได้ยึดถือคำที่ว่ามนุษย์เป็นผ้าขาวมาตั้งแต่เกิด ธรรมชาติของมนุษย์นั้นคนเรา
เลวตั้งแต่เกิด คนเราทำอะไรสักอย่างมักจะหวังผล แม้แต่การทำความดี เพราะงั้นถ้าคนเรามันจะทำอะไรโดยยึดถือประโยชน์
ส่วนตนที่ตนเองจะได้รับเป็นเป้าหมายหลักผมก็ไม่แปลกใจอะไร เพราะไงๆ ยามถึงเวลาคับขันสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน
ตอนนั้นละสันดานคนเราจริงๆจะปรากฏ ที่ต้องเลือกระหว่าง เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน กับตนเอง ซึ่งคนเราไม่น้อยไงๆก็ต้องเอาตัวเอง
ให้รอด+หวังประโยชน์ส่วนตนเองก่อน ไอ้ที่ "เขาบอกว่าทุกคนก็เป็นเหมือนเขานี่แหละ.. แค่เขาลงไปลึกกว่าแค่นั้นเอง"
มันก็ถูก และเขาลึกลงไปกว่าจริงๆ
(แต่ผมไม่ได้บอกว่าทุกคนจะเป็นอย่างที่ผมบอกนะ เพราะถึงผมจะมองอะไรซ่ะดารค์แบบนี่ แต่ผมก็ยังเชื่อในความหวัง
เชื่อในความดีของมนุษย์อยู่ ยังไม่อยากจะยอมรับธรรมชาติว่ามนุษย์เลวตั้งแต่เกิดเต็มร้อยที)

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าต้องเจอคนแนวๆแบบนี่ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน ไม่ว่าจะด้านการทำงานร่วมกันหรือความสัมพันธุ์อื่นๆ
เพราะมันเย็นชาเกินไปยิ่งไอ้การทำเหมือนคนอื่นเป็นหนูทดลองนี่มันน่าสะอิดสะเอียนมากๆ
ถ้าชีวิตคนเรามันต้องอิงบนหลักตรรกะและเหตุผลเกินไปจนไม่สนใจความรู้สึกคนรอบข้างแบบนั้น
ผมว่าผมตายแล้วเกิดใหม่เป็นแมวนอนชิลๆดีกว่า

(ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่อยากจะตัดสินเค้าว่า ปกติ หรือไม่ ปกติ เพราะคนเรามันไม่เหมือนกัน)

ป.ล.พิมพ์บ้าอะไรตั้งยืดยาวเนี่ยตู แถมจับใจความสำคัญไม่ได้เลย

ที่จริง ผมว่าก็เป็นเรื่องปรกติ ครับ มนุษย์มีความแตกต่างด้านความคิดอยู่แล้ว
แต่โดยพื้นฐานคือ แสวงหา ความสุข/สนุก และ หลีกเลี่ยงความทุกข์ สิ่งที่
แตกต่างคือ "วีธี" ในการแสวงหา สิ่งเหล่านั้น ได้แก่ ด้านสว่าง กับ ด้านมืด
เขา(อดีตแฟน) คนนั้น เลือกที่จะเมินเฉยต่อคนรอบข้าง และ เลือกเฉพาะสิ่งที่
เขาคิด เพื่อทำให้ตัวเองมีความสุขฝ่่ายเดียว ไม่ต้องแปดเปื้อนมลภาวะทางจิต กับ
เรื่องของคนอื่น ๆ .. ซึ่งแน่นอนว่า คนที่ไม่ยอมรับรู้ถึงความทุกข์ ก็ย่อมต้องขาด
ถึง ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจผู้อื่น อยู่แล้ว จึงถูกมองว่าเป็นพวกเห็นแก่ตัว (ก็จริงๆ)

เท่าที่รู้สึกก็คือถึงคุณ Hitoshura จะรู้สึกโกรธเคือง แต่ก็ยังเป็นห่วง อยู่ตามความรู้สึกผูกพัน (ฝ่ายเดียว)
แต่ ตราบใดที่เขาปิดกันความรู้้สึกของคนอื่นขนาดนี้ และด้วยมุมมองที่เข้ามี (หากพิจารณาตามที่เล่ามา)
ยังไงความรู้สึกดี ๆ ก็ส่งไปไม่ถึงครับ

ส่วนความผิดปกติทางจิต อันนี้ผมไม่ทราบครับ ที่จริงก็อยากแนะนำแบบ คุณ TheMoo ครับ
ถ้าเรามัวแต่คิดเรื่องเขา ก็ เป็นทุกข์ ครับ เขาไม่รับรู้อะไรกับเราหรอก ปล่อยวาง เพื่อให้ใจสงบดีกว่าครับ

ขอบคุณทุกท่านมากนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ

ได้อ่านที่ทุกท่านตอบแล้วเราพอจะคิดอะไรได้บ้าง ขอบคุณค่ะ

Ps. เหมือนจะแนะนำให้ปล่อยกันเยอะ.. อันนี้เราคงต้องใช้เวลาน่ะค่ะ ตอนนี้เรายอมรับเลยว่ายังรู้สึกดีๆด้วยอยู่ถึงจะรู้ตัวตนของเขาแล้วก็ตาม..

ดิฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่คิดทุกอย่างด้วยเหตุผลมากเกินไปจนไม่รู้จักเข้าใจความรู้สึกของคนอื่น จริงๆดิฉันเองก็รู็ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องที่ถูกเพราะเรื่องที่คนเรามีด้านเห็นเเก่ตัวมากกว่าด้านที่ดีนั้นเป็นเรื่องจริงเเต่เขาก็ไม่ควรเห็นคนอื่นเป็นเเค่ตุ๊กตาที่จะเขี่ยทิ้งเมื่อไรก็ได้เเบบนี้ ดิฉันว่าท่านนะควรจะปล่อยวางเเละลืมเขาไปดีกว่าค่ะอยู่ด้วยเเล้วมีเเต่ทำให้เจ็บเปล่าๆ

อย่าไปยุ่งกับเค้า เค้าพูดแบบนี้แสดงว่าเค้าไม่อยากสนิทกับเรา

เค้าอาจจะเป็นคนประเภท มนุษย์พิษ อย่าไปอยู่ใกล้มาก เดี๋ยวโดนพิษ ไม่มีภัย แต่มีพิษ

ลองไปแอบดูลับหลังสิ กับเพื่อนฝูงกับคนที่สนิทด้วย เค้าจะเป็นแบบจากหลังมือไปหน้ามือเลย

ปล่อยให้แก่ เดี๋ยวพิษก็จาง อีก 10 ปีค่อยกลับไปคุยใหม่ ถ้าอยากคุย

เค้าคงเป็นประเภท มองทุกสิ่ง เป็น Object น่ะครับ ถ้าลองมองคนรอบข้างเป็นคนใน
ครอบครัว เราอาจจะรู้สึกห่วงใยเพื่อนมนุษมากขึ้น (มั้งนะ)

แต่ก้อย่างที่ว่าแหละครับ ความรู้สึกมากไปบางทีมันทำให้ตัดสินใจอะไรผิดพลาดได้
และคนเรา ส่วนมากจะคิด หรือ ตัดสินใจ อะไรได้เท่าที่ตัวเองรู้ หรือ เชื่อว่ารู้ ในแบบนั้นๆ
ฉะนั้นเราไม่ควรไปตัดสินเค้าหรือคนอื่น ว่าคิดหรือทำ ผิด โดยเอามุมมองของเราเป็นหลัก ครับ
เพราะทุกคนก้ต่างเชื่อว่า สิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูก จนกว่าจะได้รับข้อมูลใหม่ๆ และเลือกที่จะเชื่อ ?
แต่ถึงอย่างไร ก้ไม่มีอะไรถูก หรือ ผิด หรอกครับ ในโลกนี้ มีแค่ work กับ ไม้่ work สำหรับเรา
ถ้าคนๆนั้นเขาไม่ work สำหรับ จขกท. จริงๆ ก้ปล่อยเขาไป หาคนที่เขาคิดว่า work สำหรับเขา
และอวยพรให้เขาไม่เป็นภาระ ของสังคมก้พอครับ

ปล. ผมคิดว่า ที่เจ้าของกระทู้รู้สึกดีกับเค้า อาจเป็นเพราะ เค้าทำให้ จขกท. รู้สึกเหมือนว่า
ไม่ดีพอสำหรับเค้า เลยอยากลองหาวิธีเอาชนะใจเค้าให้ได้ มากกว่า น่ะครับ

ปล.2 ผมอาจพิมพ์วกไปวนมา ชวนงง นิดๆ หรือเข้าใจอะไรผิดพลาดประการใด
ต้องขออภัยด้วยนะครับ

ปล.3 เป็นกำลังใจให้ จขกท. เจอคนที่ใช่เร็วๆ นะครับ