สาเหตุ ที่ทำให้ผู้เริ่มต้นสร้างเกมส์ท้อถอยและหมดกำลังใจทำต่อ

บทความนี้เป็นความเห็นส่วนตัวน่ะครับ จากที่ผมได้พบมาเอง

บรรดานักสร้างเกมส์ทั้งหลายที่เริ่มต้นสร้างเกมส์นั้นมีมากมาย แต่ทว่า เกมส์ที่สำเร็จเสร็จสมบูรณ์ นั้น กลับมีน้อยมาก แทบจะไม่ถึง 5-10 เปอเซ็น ของจำนวนผู้ทำทั้งหมดเลยทีเดียว และสาเหตุอะไรที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเราลองมาดูและวิเคราะกันเป็น ข้อๆไปน่ะครับ
1.ตาบอดคลำทาง สำหรับผู้ที่เริ่มต้นทำเกมส์ส่วนมากจะไม่มีความรู้ในด้านการทำเกมส์เลย และใช้วิธีตาบอดคลำทางเอาทีนี้พอคลำไปมากๆ เจอทางตัน ไม่มีทางออกทำยังไงดีล่ะ เลิกแม่มเลยล่ะกัน..... ครับจบเห่เอวังด้วยประการนี้กรณีนี้ผมเคยเห็นมากับตัวเอง ซึ่งคือเพื่อนของผม (ขอสงวนนามโดยใช้ชื่อสมมุติว่านาย ลำโพง) ครับนายลำโพงเป็นเพื่อนสนิทกับผม เห็นผมนั่งทำเกมส์อยู่แล้วสนใจ เลยมาขอตัวโปรแกรมสร้างเกมส์ไปลองเล่นดูบ้าง ทีนี้ด้วยความ คิดที่ว่าข้าเจ๋งของเขา ไม่มีการปรึกษาหรือถามอะไรกันซักคำ พยายามทำทุกอย่างด้วยตัวเอง สุดท้ายหาทางไปไม่เจอ และหมดกำลังใจจนเลิกไป ด้วยข้ออ้างที่ว่า “ทำไปก็ไม่รู้จะให้ใครเล่น แล้วจะทำไปทำไมว๊า ” และสุดท้ายคุณลำโพงก็หลุดจากสารบบการสร้างเกมส์ไป ผมลองคิดเองคร่าวๆนักทำเกมส์ที่หลุดไปจากสารบบด้วยสาเหตุนี้ น่าจะมีซัก 40-50เปอเซ็น
2.จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ สำหรับผู้ที่พ่านเงื่อนไขข้อที่1มาได้ขอแสดงความยินดีด้วยครับ คุณคือ 50เปอเซ็นที่เหลือรอดมา แต่ทว่ายังครับอุปสรรคที่ทำให้ท้อใจและเลิกยังไม่หมดครับ พอพ่านข้อ1มาได้คุณจะพบว่า คุณพอทำอะไรได้นิดๆหน่อยๆกับแผนงานการสร้างสรรเกมส์ของคุณ แต่คุณจะมาติดปัญหาที่ว่า ไอเดียมีในหัว แต่ไม่รู้ต้องทำยังไงถึงจะให้ไอเดียในหัวออกมา ปัญหานี้เป็นปัณหาร้ายแรงมากครับ เพราะคนเราที่อยากทำเกมส์ย่อมอยากสร้างสรรเกมส์ที่สุดยอดอลังการ ระเบิดภูเขาเผากระท่อม กอบกู้ชาติ ช่วยโลก สร้างฮาเร็ม เป็นวีรบุรุษ แต่ ไอ้พล็อตที่อลังการงานสร้างขนาดนั้น ต้องใช้ทรัพยากรมากมายในการสร้างมันขึ้นมา+กับความอดทนระดับหน้ามืดแบบ8000แรงม้า ด้วยความที่คิดพล็อตขนาดนั้นมาประมาณว่า Assassin creed+GTA+เกมส์จีบสาว+Gog of War มารวมๆกัน แต่พอจะลงมือทำ กลับกลายเป็นว่า ได้แค่เกมส์ยิงก้อนสี่เหลี่ยม ที่มียูนิตร่วงลงมาทีล่ะอัน แบบเกมส์ ชู้ตติ้ง ..............แล้วไอ้ พล๊อตAssassin creed+GTA+เกมส์จีบสาว+Gog of War มันไปอยู่ไหนซะล่ะว่ะค่ะ? ผู้สร้างที่คิดว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ ผมไม่เถียงครับว่าเป็นเรื่องดี แต่ทว่า ก่อนที่คุณจะจินตนาการ คุณควรรู้ไว้ซักนิดว่า ไอ้เทคโนโลยีต่างๆที่เขาจินตนาการและสร้างสรรมัน ออกมานั้น คนที่คิดเรื่องพวกนี้มา แม่มแทบทุกคนมีความรู้ทั้งนั้น ไม่ไช่จินตนาการมาแบบลอยๆวาดๆเอาในอากาศแล้วมันจะออกมาเลย เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกที่พ่านข้อแรกมาได้ พอมาเจอปัญหาข้อ2 ก็จะพากันหายตัวไปอีก 30 เปอเซ็นเป็นอย่างน้อย ทีนี้จาก 100 คนก็จะเหลือพวกที่สามารถเดินทางไปสู่ข้อ3 ประมาณ 20 คน
3.ทำไมเราเก่งไม่เท่าคนอื่น ยินดีกับ 20 คนที่พ่านเข้ารอบมาได้ครับผมทีนี้คุณพ่านมาถึงข้อ3 คุณสามารถสร้างเกมส์ได้แล้ว คุณมีความคิด วางพล็อตเรื่อง วาดหรือดอทกราฟิค เขียนสคริป ไม่ว่าจะเป็น GM หรือ RM แต่ทว่า เมื่อคุณไปมองเห็นเกมส์ที่คนอื่นทำ เฮ้ยพระเจ้า ทำไมมันอลังการอย่างนี้ฟระ แล้วทำไมของเรา เอ่อ.....นี่มันก้อนอะไรว่ะเนี่ย พวกนี้จะแบ่งเป็น 3ประเภทครับ

3.1 สายกราฟิค ทำไมเขาวาดรูปออกมาสวยจัง ทำไมsprite เขาเนียนตา ทำไมลูกปืน เวทมนต์ ตัวละคร ฉาก ฟร้อน บลาๆๆๆๆๆ ของเขาดูดีจังเลย ของเขาภาพมาผู้ชายหล่อวูงกล้ามเป็นมัด ผู้หญิงสะโอดสะอง น่ารัก แล้วของเรา .....นี่มันตัวอะไรกันนี่ โอยทำไงดีไม่มีพรสวรรค์ทางศิลปะ เลิกแม่มดีกว่า ทำไปก็สู้เขาไม่ได้ จบเห่เอวังครับ เพราะคิดว่าจะทำไปแข่งกับคนอื่น จะต้องให้หรูกว่าคนอื่น จะต้องดีกว่าคนอื่น พอมันออกมาไม่ดีเท่าคนอื่น ก็เลิกมันดื้อๆ มีครับตนแบบนี้ที่คิดว่าตัวเองจะต้องแข่งขันกับคนอื่น ตลอดเวลา

3.2 สายเนื้อเรื่อง ทำไมเขาเขียนเนื้อเรื่องออกมาดีจังน่าติดตาม มีผู้กล้ามีจอมมาร มีภูติรับใช้ มีเทวดา มีซาตาน มีอาวุธในตำนาน แล้วของเราล่ะ........เนื้อเรื่อง นาย ลำโพง ไปเก็บเห็ดในนามีเห็ดงอกมา นายลำโพงต้องเก็บให้ทัน .........ทำไมเราคิดเนื้อเรื่อง ที่ดีกว่านี้ไม่ได้ฟระ โอ้ยไม่มีหัวด้านการคิดเนื้อเรื่อง เลิกแม่มดีกว่า และแล้วพอเห็นว่าเนื้อเรื่องเกมส์ของตนเองไม่สนุก นายลำโพงก็เลิกเขียนเกมส์เลิกทำเกมส์ จบเห่เอวังครับ

3.3 สายพ่นไฟปล่อยแสง พวกนี้จะเป็นพวกที่ ทุกออปเจ็คทุกยูนิตในเกมส์ที่สร้างต้องอลังการตามล่าหาวิธรทำทุกอย่างให้ออกมาเฟอเฟค สมมุติ ในGMน่ะครับ ยูนิตศัตรูทุกตัว ต้องเขียนด้วยโค้ด ใช้ Drag & Drop ไม่ได้ เกมส์ฉันจะเป็นราคี เว่อครับเว่อมาก พอหาวิธีไม่ได้ ก็เลิกมันดื้อๆ ไม่มีเหตุผล ผมว่า การเขียนเกมส์ ทำเกมส์ มันเป็นอะไรที่เปิดกว้างมาก ไม่ไช่ว่าเราต้องใช้ทุกๆอย่างที่เป็นสกิลAdvance บางคร้ง ใช้ Basic บ้างก็ได้ แต่ว่าส่วนสำคัญที่สุดคือจุดหมายปลายทางมากกว่าครับ ไม่ว่าคุณจะเขียนโค้ด 300 บรรทัดให้ฮีโร่ ไปหวด สไลม์ หรือใช้ Drag & Drop 2อัน ฮีโร่ก็ไปหวด สไลม์เหมือนกัน เพราะฉะนั้น อะไรที่มันได้พลเหมือนๆกันก็ใช้ๆไปเถอะครับ ไม่ต้องฟิคว่า ฉันสาย Script ฉันสาย Drag & Drop ไม่งั้นมันจะพาลหมดกำลังใจเลิกทำไปซะ เสียดายครับ อุตส่าฟ่าฟันมาได้ถึงขั้นนี้แล้ว

คนที่พ่านขั้นตอนนี้มาได้ จาก20 คน จะเหลือรอดไปได้ประมาณ 10คน คิดเป็นเปอเซ็น ก็ 10 เปอเซ็นที่เหลือครับถือว่าน้อยมากๆแต่ทว่า ยังมีอีก1เรื่องที่ขวางทางอยู่ครับ

4.ข้าคือเพชรในตมพวกเอ็งจงมาตามหาข้าไปเจียรไน สุดยอดไปเลยครับพวกนี้เป็นพวกยอดคนงำประกายประมาณว่า ถ้าไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว หรือด้วยความบังเอิญก็แล้วแต่ คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า คนคนนี้ สร้างเกมส์ แถมทำได้โครตเจ๋งเลยครับ แต่ทว่า ไม่นิยมออกสื่อ หรือเปิดเผยตัว เกมส์ที่คนพวกนี้ ทำสำเร็จเลยไม่ได้มีโอกาสออกมาสู่สายตาประชาชี อุว่ะ แล้วจะทำมันขึ้นมาทำไมฟระ คำตอบคือ ว่าง ฆ่าเวลา อันนี้เป็นประสพการ์ส่วนตัวครับ ผมรู้จักกับคน 1คนที่มีความสามารถระดับนี้ เวลาผมมีปัญหา ผมถามหรือขอคำปรึกษาเขาตลอดในเรื่องการทำเกมส์ แต่ ตัวตัวเขาไม่ปล่อยเกมส์ของเขาออกมา เพราะขี้เกียจ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า .......น่าเสียดายสุดๆครับทีนี้ กับอีกประเภทนึงคือ ปล่อยตามสื่อที่ไม่มีคนสนใจ พอปล่อยตามสื่อที่ไม่มีคนสนใจ ก็ไม่มีคนสนใจตามชื่อเลยครับ อันนี้ผมสมุติน่ะครับ เช่น เล่นเว็บบอร์ดของเว็บสัตว์เลี้ยง ก็เอา เกมส์สร้างเองไปปล่อยในเว็บบอร์ดนั้น ยอดดาวโหลดกระกระจุยกระจาย 1 ครั้ง แถมโหลดไปแล้วไม่มีความเห็นตอบกลับมาอีกต่างหาก หรือโหลดผิดก็ไม่รู้ แล้วทีนี่ จะรู้ได้ไงฟระว่าเกมส์ที่ทำมามันดีหรือไม่ดี

รู้อีกทีก็หมดกำลังใจ ทำมาไม่มีคนเล่นไม่มีคนสนใจ เลิกแม่มดีกว่า ขอนี้เองผมเคยเป็นครับ เคยเกือบเลิกแล้วเพราะว่า ยอดดาวโหลดถล่มทลาย 1 ครั้ง จนกระทั้ง มาเจอสถานที่ที่มีตนที่ชอบเหมือนๆกัน เช่นที่เว็บ irpg นี่ เลยมีกำลังใจขึ้นมาอักโขครับ แต่ว่าไม่ไช่ว่าทุกคนที่ทำจะโชคดี ได้เจอเว็บ ไซด์เกี่ยวกับการทำเกมส์เหมือนผมทุกคน เลยมีคนที่เลิกไปด้วยสาเหตุนี้พอสมควร ครับ

ทีนี้ จาก 100 คนที่มีความคิดว่าจะลงมือสร้างเกมส์ เหลือ 50 คนที่ลงมือสร้างได้ เหลือ20คนที่สร้างได้จนเกือบจบ เหลือ 10 คนที่สร้างได้จบ เหลือ4-5คน ที่สร้างจบแล้วปล่อยออกมาสู่ สายตาชาวโลก ดีไม่ดี สัดส่วนอาจน้อยกว่านี้อีกครับ

สรุปเลยครับ การที่เราลงมือทำอะไรซักอย่างแล้วต้องคอยแข่งขันกับคนอื่นๆ มองคนอื่นว่าดีกว่านั้น มันเป็นการมองแค่เพียงเปลือกนอกเท่านั้น คนที่วาดรูปสวย คุณมองแค่ว่าเขาวาดรูปสวย แต่คุณไม่มีทางรู้ว่าก่อนจะวาดรูปสวยเขาวาดรูปมากี่รูป วาดรูปมากี่ปี คนที่แต่งเนื้อเรื่องได้ดี คุณมาองว่าเขาแต่งเนื้อเรื่องดี แต่กว่าจะได้เนื้อเรื่องนั้นมา เขาหมดปากกาไปกี่ด้าม หมดสมุดไปกี่เล่ม พิมโปรแกรมเวิร์ดไปกี่ครั้ง คนที่เขียน script เก่งหรือใช้ Drag & Drop เก่ง คุณมองว่าเขาเก่งกว่า แต่ไม่รับรู้เลยว่า กว่าเขาจะทำได้ขนาดนั้น เขาลองผิดลองถูกมากี่ครั้ง บางคนเรียนรู้เรื่องพวกนี้เป็นปีๆโดยไม่ยอมแพ้และย่อท้อ แต่ว่า คนที่เริ่มต้นมองว่า จะต้องทำให้ได้ใน 3 วัน แล้วสุดท้ายทำไม่ได้ ก็ล้มเลิกไป น่าเสียดายครับสำหรับคนที่มีความคิดอยากสร้างเกมส์ ผมอยากให้ใช้ทักษะทุกอย่าง และความอดทน+ใจรัก เพื่อที่จะได้ มีเกมส์ทำเองออกมาสู่สายตา คนที่ชื่นชอบเหมือนๆกันมากกว่า ที่จะล้มเลิก หมดความมั่นใจ และหายตัวไปครับ



วันอาทิตย์ที่ฝนตกทั้งวัน และผ้าไม่แห้ง

jn killerqueen


ฟากบล็อคด้วยครับ ถ้าว่างก็เขาไปชมกันบ้างน่ะครับ บล็อคGuless

เขียนได้ดีครับ

เรื่องจริงค่ะ เคยเกือบเลิกเพราะทนเห็นสภาพอันน่าเวทนาของเกมตัวเองที่สู้ชาวบ้านไม่ได้มาหลายครั้งเเล้ว ไม่ก็งมสคริปเเล้วงงจนดองเกือบเดือนก็เคย สภาพเลยดองๆทำๆเเบบทุกวันนี้ละคะ

ผมว่า การที่จะประสบความสำเร็จอะไรสักอย่าง เราต้องมีเป้าหมายในการทำงานเพื่อผลสำเร็จ และแน่นอนในการก้าวเดินเพื่อให้ไปถึงสิ่งที่เราต้องการ ยอมต้องมีอุปสรรค บางคนล้ม บางคนเลิก บางคนถ้อ บางคนหมดหวัง ผมคนนึงที่ผ่านสิ่งเหล่านี้มาเช่นกัน ผมเองกว่าจะมาถึงขนาดนี้ได้ก็ต้องยอมแลกเวลาเพื่อให้ฝึมือตนเองพัฒนามากเท่าที่จะทำได้ หลายคนที่เอาอารมณ์เป็นตัวกำหนดความสำเร็จ ถามว่าดีไหมที่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง ดีครับ แต่ยังดีไม่พอ จำเป็นต้องมีเหตุผลควบคู่กันไป 2 สิ่งเหล่านี้ต้องเดินไปด้วยกัน
งานเกมส์เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ที่หล่อหลอมเข้าด้วยกันอย่างดี มือใหม่ส่วนมากจะคำนึงถึงสิ่งทีต้องการจนลืมที่มา ว่าจะได้มาอยา่งไร จนไม่รู้ว่าจะทำสิ่งไหนก่อน สิ่งไหนจำเป็น สิ่งไหนที่ต้องให้ความสนใจ จนทำให้สับสน แล้วมองว่า ตัวเราทำไม่ได้ นั้นเป็นสิ่งที่ผิด
อยากให้ลองทบทวนว่า เราทำเกมส์เพื่ออะไร แล้วจงบูชาในคำตอบที่เรามี แล้วลงมือทำทันที่ ที่เหลือจะขึ้นอยู่กับ "ใจ" ว่าจะทนทานได้แค่ไหน จงใช้ความ "อยาก" ให้เป็นประโยชน์ เราอยากทำเกมส์ เราอยากแต่งเนื้อเรื่อง เราอยากวาดรูป สิ่งเหล่านี้จะช่วยเราในการเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ผมจะแนะนำในสิ่งที่ผมทำมา
ขอกล่าวก่อนนะครับ ผมไม่ใช่คนเก่ง อะไรมากมาย พื้นฐานเป็นคนเรียนไม่เก่งมาแต่เด็ก เกรดเฉลี่ย 2 นิดๆ แต่ผมชอบทำในสิ่งที่ผมชอบและถนัด มีความสุขที่ได้ทำ สามารถทำได้โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ประมาณนี่นะครับ
การที่คนเราจะเก่งในเรื่องนั้นๆ ได้จะมีดังนี้ (คิดเองจากที่เคยทำมา)
1.สื่อ - เราได้เสพสือที่เราต้องการแล้วหรือยัง เช่นข่าวสาร วงการที่เราต้องการ
2.งาน - เราได้ทำงานที่เราต้องการ อย่างน้อย 2 ชั่วโมงต่อวันแล้วหรือยัง
3.ความรู้ - เราได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ ทีเราต้องการแล้วหรือยัง
4.พบปะ - เราได้แชร์ความคิดในเรื่องเดียวกันกับคนอื่นแล้วหรือยัง
5.ประมาณ - เราได้ดูตัวเองไหมว่ามีจุดไหนทำได้ จุดไหนทำไม่ได้
6.ความสุข - วันนี้เรามีความสุขไหมที่ได้ทำงานที่เรารัก
7.ผูกพันธ์ - วันนี้ถ้าเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เรารัก เราจะรู้สึกเหมือนอะไรขาดหายไปหรือไม่

สุดท้ายได้แต่ให้กำลัง บทความดีมากครับ เหมือนการวิเคราะห์ความสำเร็จในสายงานเกมส์

ข้อ 3 นี่โดนผมจังๆเลยครับ ผมพอวาดแมพได้ แต่งเพลงโอเค ดอทไอค่อนเล็กๆได้ แต่ไม่มีพื้นฐานด้านสคริปและการวาดอนิเมะเลย ตอนสร้างแรกๆนึกในใจไอ้เราก็เขียนเกมใช้ได้นี่หว่า อิอิ แต่พอครั้งแรกที่เห็นเกมที่คนอื่นสร้างในเว็บนี้แทบร้องไห้ ทำไมเค้าวาดตัวละครสวยยังงี้ ทำไมเค้าเขียนสคริปเมนูอลังการงานสร้าง แมพก็งาม ระบบก็ล้ำ อ้ากกก.... (สรุป ทั้งกดทั้งดันตัวเองจนแทบจะจมลงไปในแผ่นดินอยู่แล้ว) กว่าจะตั้งสติได้ก็เกือบจะหย่อนเกลือปิดไหแล้ว 555

ตอนหลังมาตั้งสติได้ว่าเราก็เขียนเกมในแบบฉบับของเราไม่เห็นจะต้องไปเหมือนคนโน้นคนนี้เลย ก็เลยลองฝึกวาดภาพตัวละครแบบลายเส้นตัวเองดู (ผลออกมาก็...นะ พอรับได้แหละ ฮ่าๆๆ) เขียนสคริปเมนูรึ? ไม่ครับ ถ้าเกินกำลังจริงๆผมประยุกต์ใช้อีเว้นโล้ดฮะ 555 เน้นถึกไว้ก่อน ณ ปัจจุบันมีไฟและก็พอใจกับเกมที่เขียนมากๆครับ (ก็ไม่เอาไปเปรียบกับใครให้ทุกข์ใจอีกแล้วนี่หว่า เขียนเรื่อยๆชิวๆแบบนี้แหละ)

ต้องห้ามวอกแวก ที่สำคัญ ห้ามติดเกม ถ้ารู้ว่าติดให้เลิก

ถ้าเป็นเมื่อ10ปีก่อน ผมตายตั้งแต่ข้อ2แล้วครับ Orz

แต่ปัจจุบันเปลี่ยนใหม่ละ กำลังค่อยๆวางแผนฝึกฝีมือ เพื่อจะเริ่มและผ่านทั้ง4ข้อที่คุณว่ามาภายในคราวเดียว owo/

**เป็นบทความที่ดีครับ สะท้อนวงการนี้ออกมาได้ใกล้เคียงมากๆ =w=b

โดนเป็นบางข้อ เช่นข้อ4 อิๆๆ

แรงจูงใจหลักของผม คือทำเกมเล่นเองครับ เคยคิดมากนะว่าทำไมแจกเกมไปแล้วไม่มีการตอบสนอง เพิ่งรู้ว่าโปรโมตไม่ดี คนไม่สนใจด้วย และเกมคงไม่สนุกสำหรับคนอื่น

แต่ก็ต้องยึดสิ่งสำคัญคือ เราทำเพราะเราอยากเล่นครับ ทำเสร็จแล้วอย่างน้อยก็ยังมีคนเล่นคนหนึ่งล่ะ อิๆ
มีคนโหลดเยอะคิดซะว่าเกมขายดี มีคอมเมนต์ยาวๆนี่คือกำไรที่น่าชื่นใจยิ่งนัก


คนทำเกมจงสู้ต่อไปครับ สู้ๆๆคนสู้ชีวิต

หลักๆเลยส่วนตัวคือความขี้เกียจค่ะ (ฮา)

ทุกวันนี้เวลาว่างในชีวิตไม่ค่อยมี มีก็น้อย ไอที่เหลือน้อยๆนี่ก็ยิ่งอยากเอาไปทำอะไรที่เราอยากนอกเหนือจากทำเกมอยู่

บางครั้งพอเปิดตัว maker ขึ้นมา พอคิดถึงไอที่จะต้องทำๆตามมาก็ขี้เกียจแล้วปิดทิ้งไปทำอย่างอื่นซะยังงั้น -_-"

ผมยังเชื่อมั่นในเนื้อเรื่องของเกมส์ครับ กราฟฟิค เมนู ระบบ ต่างๆมันเป็น option

ถึงแม้คุณจะเขียนสคริปเจ๋งๆเอง หรือไป copy มาใช้ เมนู อลัง อาชีพ 108 แต่เนื้อเรื่องง่อยๆ มันก็ไม่ทำให้เกมส์สนุกครับ แต่ยังไงก็ตาม option มันก็มีส่วนให้เกมส์น่าเล่น เพราะถึงแม้เนื้อเรื่องคุณระดับ FF7 แต่แมพโล่งโจ้ง ทั้งแมพมีแต่หญ้ากับต้นไม้หลอมแหลม มันก็ไม่น่าเล่น

สรุปต้องสมดุลย์ในตัวของเราเองครับ เกมส์คนอื่นดูเป็นแนวทาง เราสู้เขาไม่ได้ ช่างปะไร เราก็ทำของเราให้ดีที่สุดครับ