สวัสดีครับ

..เข้าเรื่องเลยละกันไม่แนะนำอะไรละ - - (พิพม์ๆลบๆหลายรอบแล้ว)
อ่าจไม่ใช่บทความที่มีอะไรดีเท่าไรแต่ก็อยากให้ลองอ่าน ผมจะได้เอาไปปรับปรุงภายหลัง

เห็นคนทำเกมชอบบ่นๆเกี่ยวกะเวลาสร้างเกมไม่ได้ดังใจหรือรู้สึกด้อยลงเมื่อเอาชิ้นงานตัวเองไปเทียบคนอื่นก็นะ มาลองอ่านบทความเกี่ยวกะเกมเก่าๆดูนะครับ
------------------------------------------------------------------------

รู้จักมาริโอกันหรือป่าวครับ
คงจะรู้จักมั้งเคยเล่นมั้ง หรืออาจแค่เคยได้ยินมากันมามั้งนะครับ
(บางคนอาจโดนไล่มาเล่น มาริโอ จากการเล่นไม่ดีในเกมอื่นๆอิอิ)

วันนี้จะพูดเกี่ยวกับเกมนี้สักหน่อยในมุมมอง(หากเป็นคนทำ)เกม
เกมมาริโอนั้นผมก็ไม่แน่ใจหรอกนะครับว่าตอนที่สร้างนั้นเค้าดำเนินแผนงานกันอย่างไร
แต่จะพูดจากสิ่งที่พอจะมองออกมาได้ จากที่ได้เล่นนะครับ

ส่วนตัวนะครับผมคิดว่ามาริโอนั้นเป็น เกมพาสเซิล นะครับทำไมผมถึงคิดเช่นนั้นลองอ่านดูนะครับ
ก่อนอื่น เนื้อเรื่อง นั้นเป็นอะไรที่ง่ายและเข้าใจไม่ยาก รวมรัดเหมาะกับเกมในยุคนั้นมาก

ก็คือ แค่ไปตามเจ้าหญิงที่ถูกจับตัวไป โครงเรื่องก็ผู้กล้าไปช่วยเจ้าหญิงที่ถูกมังกรจับไปนั้นละ
แค่นั้นจริงๆ แต่จุดที่ทำให้คนชื่นชอบ เพราะว่ามันเป็น พาเซิลแบบที่ผมบอกละ

เป็นเรื่องเกี่ยวกับ เกมดีไซน์
ในเกมเดินหน้าผ่านด่านทั่วไปเช่น คอนทร้า จะเห็นได้ว่ามันมีลักษณะเป็นไปทางเดียวคือ
เข้าใจง่ายๆว่าเรายิงศัตรูเปิดทางเดินต่อและเราโดนโจมตีชนของอันตรายหรือตกจากเส้นทางเราก็ตายเท่านั้นละ

แต่มาริโอไม่ได้เป็นเช่นนั้น ทำไมจะต้องมีการเก็บเหรียญ ทำไมเสาธงมีแต้มโบนัส ทำไมแต้มถึงเพิ่มขึ้นเมือมีการโจมตีต่อเนื่อง

สิ่งเหล่านี้ มีผลต่อการกระตุ้นความอยากของผู้เล่นครับ การมีแต้ม การนับสกอร์นั้น
จะมีผลต่อผู้เล่นบางกลุ่มที่ ถูกกระตุ้น และจะทำให้ผู้เล่นใช้เวลากับเกมมากขึ้น คิดถึงวิธีการต่างๆมากขึ้น เป็นจุดดึงดูดคนให้ทำความเข้าใจเกมมากขึ้นมากกว่าจะ ยิงทิ้งแล้วเดินจากไป

แรงโน้มถ่วงของตัวมาริโอนั้นก็มีลูกเล่นเช่นกัน การที่วิ่งแล้วส่งผลต่อแรงกระโดด เป็นสิ่งที่เกมยุคนั้นมีน้อยมาก และในเรื่อง เลเวลดีไซน์ จุดนี้ก็ได้สร้างด่านออกมาเพื่อให้ผู้เล่นจำเป็นต้องเรียนรู้เทคนิคนี้จริงๆในการควบคุม

เรียกได้ว่าระบบต่างๆของเกมนี้ถูกออกแบบมาอย่างดีมาก และจำเป็นมากทีผู้เล่นจะต้องใส่ใจ
คนที่เคยเล่นคงเคยมุดท่อนะครับ อิอิ คาดว่าคงเป็นกันหมดละครับที่ว่าเจออันไหนคงต้องหยุดแล้วลองกดเข้าไปในท่อดู

นี้เป็นกับดักทางจิตใจที่ดีมากครับ ทำให้คนจำสิ่งต่างๆในเกมมากขึ้น
ต่ำแหน่งบล๊อกต่างๆ ก็เช่นกัน คนที่เล่นบ่อยๆนี้คงจำกันได้ใช้หรือป่าวครับว่าต่ำแหน่งใดมีอะไรมั้ง
มีเกมอะไร ทำให้คุณต้องสำรวจมันแทบทุกจุดแบบนี้หรือป่าว?

และการใช้เทคนิคที่ยากขึ้นๆในทุกๆด่านที่ผ่านไป หรือแม้นแต่ทางวงกฏในด่านสุดท้าย
เป็นสิ่งทีผู้เล่นต้องท่องจำกันเลยที่เดียว เพราะไม้ตายของเกมนี้ก็คือ การที่เซฟไม่ได้นี้ละครับ

ผมเคยคิดว่า เพราะมันเป็นเกมยุคเก่าเลยไม่ได้ทำ แต่จริงๆไม่เป็นเช่นนั้นเพราะมีหลายเกมใช้ระบบ พาสเวิด ได้ จุดนี้เป็นเรื่องที่จงใจแน่นอน ที่จะทำให้ผู้เล่นนั้น ตั้งการแข่งขันกับตัวเองขึ้นมา
เพื่อที่จะได้ทำเวลากับพัฒนาเทคนิคในการเล่น ค้นหาวิธีใหม่ๆในเกมขึ้นมา

ผลก็คือ มันกลายเป็นเกมที่ได้รับความนิยมมาจนถึงทุกวันนี้
และยังคงพัฒนาความซับซ้อนของการเล่นมากขึ้นทุกๆภาค

มาสรุปคร่าวๆนะครับว่าใน มาริโอ มันมีอะไรมั้ง
การเคลื่อนไหวทีหลากหลาย เดิน วิ่ง ก้ม กระโดด สไลท์ได้ด้วย
กินเห็ดแล้วตัวใหญ่ ทำลายบล้อกได้ รับการโจมตีได้ 1 ครั้งและตัวเล็กลงเช่นเดิม
มีดอกใม้ไฟ เพิ่มความสามารถโจมตีศัครูได้
มีดาวที่เป็นไอเทมทำให้ตัวเองป้องกันและโจมตีได้ในตัวระยะเวลาหนึ่ง
มีเหรียญ เก็บครบ 100 จะได้จำนวนตัวเล่นเพิ่ม
แต้มที่ได้จากการโจมตีศัตรู มีโบนัสเพิ่มขึ้นจนถึงเพิ่มจำนวนตัวเล่น
ศัครูที่หลากหลายและมีความสามารถที่แตกต่าง
ด่านที่ออกแบบมาอย่างดี และไม่รกตา(จอสมัยก่อน 14นิ้วเองนะครับ)
ด่านที่หลากหลายพื้นดิน ชั้นใต้ดิน ในน้ำ พื้นที่สูง ทำได้สวยงาม
บล๊อกหรือท่อที่มีการซ่อนโบนัส
ลูกเล่นของจุดกระโดดตรงเสาธง(เรียกเส้นชัยได้หรือป่าวน่อ)
บอสประจำด่าน สามารถปราบได้มากกว่า 1 รูปแบบ
เส้นทางลับ
สุดท้าย ซาวด์ที่น่าจดจำ โดยเฉพาะเสียงของเหรียญและตอนได้ไอเทมเพิ่มจำนวนตัวเล่น =w=

ถึงจะผ่านมานานแต่มันก็ยังเป็นเกมที่ยอดเยี่ยมในหลายๆด้านจนถึงทุกวันนี้ละผมว่า
สุดท้ายอีกที...เป็นเกม 8Bit นะครับ.. =w=

งืมเอาเท่านี้ละกัน ท่านใดสามารถเสริมจุดใดได้รบกวนด้วยนะครับ
หรือมีอะไรทีผมผลาดไปก็แจ้งได้นะครับ

การกระโดดก็ทำได้ละเอียดมากนะครับกดเบาๆจะกระโดดไม่สูงมากถ้ากดเน้นๆถึงจะกระโดดสูงต้องเอาไปประยุกต์กับการวิ่งให้กระโดดไกลขึ้นอีก ซึ่งแต่ละอย่างก็จำเป็นในการผ่านด่านทั้งนั้นเพราะบางทีกระโดดสูงไปไกลไปก็ร่วงตกมาตาย

ส่วนตัวผมคิดว่าระบบการเล่นสำคัญที่สุดล่ะครับกราฟฟิคเป็นเรื่องรองลงมา(ไม่งั้นคนคงไม่นั่งจิ้มคุ๊กกี้กันทั่วบ้านทั่วเมืองหรอก)

แล้วก็เ็ป็นต้นแบบให้คนโรคจิตมาทำเกม มาริโอ้เนโกะ

เห็นด้วยครับ มันมีอะไรที่มากกว่าแค่ กราฟิค แต่เป็นส่วนผสม
ที่จัดแจง และ วางแผนมาอย่างดี
โดยเฉพาะเสียง Sound เป็นอะไรที่ติดหูสุด ๆ (เพราะตายบ่อยมาก ฮ่าๆ)

Show ContentSpoiler:

ช่วงนี้คิดได้แต่เกมธรรมดาๆ อยากมีหัวคิดสร้างสรรค์ที่หลุดกรอบบ้างจัง

คงต้องไปโหม่งบลอก เหยียบเต๋า กินเห็ดล่ะครับ