อา...รัสเซียนี่ทั้งเข้มแข็งและน่ากลัวจริงๆ

เรื่องที่หนึ่ง รูปปั้น

ฉบับอเมริกัน

เมื่อไม่นานมานี้ สามีภรรยาคู่หนึ่งตัดสินใจพักผ่อนและไปเที่ยวราตรีกันในเมือง พวกเขาเรียกพี่เลี้ยงเด็กที่เชื่อใจมา ในตอนที่พี่เลี้ยงมานั้นลูกๆทั้งสองคนก็เข้านอนแล้ว ฉะนั้นพี่เลี้ยงจึงเพียงแต่อยู่ที่นั่นแล้วดูให้แน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

กลางดึกคืนนั้น พี่เลี้ยงรู้สึกเบื่อและจะดูทีวี แต่เธอดูที่ชั้นล่างไม่ได้เพราะชั้นล่างไม่ได้ติดเคเบิล (พ่อแม่ไม่อยากให้ลูกๆดูรายการขยะมากไป) เธอจึงโทรศัพท์หาพวกเขาแล้วขออนุญาตดูโทรทัศน์ในห้องของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขาไม่ว่าอะไร แต่พี่เลี้ยงมีอีกเรื่องหนึ่ง...เธอขอใช้ผ้าคลุมรูปปั้นนางฟ้าที่อยู่นอกห้องนอนเพราะมันทำให้เธอรู้สึกระแวง โทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะบอกกับพี่เลี้ยงว่า "พาเด็กๆออกไปจากบ้าน ผมจะเรียกตำรวจ เราไม่มีรูปปั้นนางฟ้า"

สามนาทีหลังจากนั้น ตำรวจพบเด็กๆกับพี่เลี้ยงนอนจมกองเลือดอยู่ ไม่พบรูปปั้นใดๆ

(นอกเรื่องเล็กน้อย Creepypasta อันนี้ดูเหมือนจะแปลงมาจากอีกฉบับซึ่งเป็นตุ๊กตาตัวตลก แต่อันนั้นไม่มีใครตาย แล้วตัวตลกก็เป็นแค่คนไร้บ้านที่มาหลบพักอาศัยในบ้าน...ซึ่งพูดตรงๆผมว่าอันนั้นน่าขนลุกกว่า)

---

ฉบับรัสเซีย

สามีภรรยาคู่หนึ่งรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยจากการสร้างระบอบคอมมิวนิสจึงตัดสินใจเข้าไปซื้อว็อดก้ากันในเมือง พวกเขาเรียกพี่เลี้ยงเด็กที่เชื่อใจมา ในตอนที่พี่เลี้ยงมานั้นลูกๆทั้งสองคนก็เข้านอนแล้ว ฉะนั้นพี่เลี้ยงจึงเพียงแต่อยู่ที่นั่นแล้วดูให้แน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

กลางดึกคืนนั้น พี่เลี้ยงรู้สึกเบื่อและจะอ่านตำราของมาร์กซ์ แต่เธออ่านที่ชั้นล่างไม่ได้เพราะที่บ้านไม่มีไฟฟ้า (พ่อแม่ไม่อยากให้ลูกๆอ่านตำรามาร์กซ์ทั้งคืน) เธอจึงโทรศัพท์หาพวกเขาแล้วขออนุญาตเอาเทียนไขไปอ่านตำรามาร์กซ์ในห้องของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขาไม่ว่าอะไร แต่พี่เลี้ยงมีอีกเรื่องหนึ่ง เธอขอใช้ผ้าคลุมรูปปั้นเลนินที่อยู่นอกห้องนอนเพราะมันทำให้เธอรู้สึกระแวง โทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะบอกกับพี่เลี้ยงว่า "พาเด็กๆออกไปจากบ้าน ผมจะเรียกทหาร เราไม่มีรูปปั้นเลนิน"

ทหารพบเด็กๆกับพี่เลี้ยงถูกKGBฆ่าตายหมดแล้วเพราะพยายามปิดบังรูปปั้นเลนิน จากนั้นทหารก็ทำการจับกุมสองสามีภรรยาเพราะพวกเขาไม่มีรูปปั้นเลนิน

ชีวิตในมอสโควมันก็แบบนี้แหละ

รัสเซีย เอิ่ม สมัยเลนินซิน่ะ แต่มันเป็นรูปปั้นผีเหรอฟระะ /เฮือก4

เพราะไม่เชื่อในศาสนาถึงต้องให้เป็นท่านเลนินแทนนางฟ้าซิน

(อันนี้น่าจะรู้จักฉบับอเมริกันกันดีอยู่แล้ว...)

สหายผู้หนึ่งเข้าไปเดินเล่นในป่าไซบีเรีย เขาดื่มว็อดกาไปด้วยเพื่อให้ตัวอุ่น แล้วก็เห็นเงาผอมสูงร่างหนึ่ง สหายผู้นั้นรู้ว่ามันเป็นพวกสุนัขรับใช้ทุนนิยมเพราะมันใส่สูท แล้วก็ทุบมันจนน่วม ก่อนจับตัวสายลับทุนนิยมนั้นไปส่งให้KGB KGBแสดงความยินดีกับเขาก่อนจะยิงเขาทิ้งเพราะไปเดินเล่นทั้งๆที่มีงานต้องทำเพื่อความยิ่งใหญ่ของรัสเซียมาตุภูมิ

ชีวิตในมอสโควมันก็แบบนี้แหละ

IN SOVIET RUSSIA WE CATCH SLENDERMAN.... LOL

สเลนเดอแมนนะช่างมันเถอะ go back to wotk or die

โหดสัสรัสเซียมาก

อันนี้ขอไม่แปลฉบับทุนนิยมล่ะครับ มันต่างกันมาก แต่ใครสนใจอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษได้ที่นี่ (มีคนสรุปภาษาไทยไว้สั้นๆที่นี่ด้วยครับ)

แต่ไม่ต้องห่วง ผมเองก็อ่านฉบับสังคมนิยมก่อน เทียบกันแล้วจะรู้เลยว่ารัสเซียนี่ดุเดือดกว่าจริงๆ

เรื่องที่สาม หนังโป๊สังคมนิยมเพื่อสังคมนิยม

วันหนึ่ง มีโทรเลขมาหาผมขณะที่ตัวเองทำงานอยู่ในไร่มันฝรั่งโซเวียตอันรุ่งโรจน์ มันเขียนไว้ว่า เฮ้ย ดิมิทรี เข้าอินเทอร์เน็ทแล้วหาเว็บไซต์ชื่อ "Socialist pornography for socialist" ดูสิ ส่งโทรเลขฉบับนี้ต่อไปด้วย เพื่อความเจริญของรัสเซียมาตุภูมิ ผมสงสัยก็เลยหาเว็บไซต์นั้นดู

มีผู้ชาย███กับหมี ผมไม่เห็นว่าจะมีอะไรพิเศษตรงไหน ผมดูอันต่อไป แล้วก็เห็นหมี███กับผู้ชาย ผมสังเกตเห็นว่ามีอะไรน่าสนใจกับหมีตัวนั้น มันเป็นหมีตัวเดียวกับวีดีโออันก่อน ผู้ชายก็คนเดียวกัน

แล้วผมก็รู้สึกตัว ผมไม่มีอินเทอร์เน็ท และทั้งวันนี้ก็เอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่างดูผู้ชายกับหมี███กันอยู่นอกบ้าน สไนเปอร์ของKGBยิงลอดหน้าต่างเข้ามาเพราะผลผลิตไม่พอ ผู้ชายกับหมีก็ถูกยิงเพราะไปมีความสุขกันทั้งๆที่มีงานต้องทำเพื่ออาวุธสงครามของโซเวียตอันยิ่งใหญ่

ชีวิตในมอสโควมันก็แบบนี้แหละ

โหดแบบแปลกๆ แฮะ =w="

เรื่องที่สี่ ขาวกับแดง

(อันนี้ผมว่าฉบับอเมริกันน่าขนลุกมากครับ แต่ฉบับรัสเซียก็เข้มแข็งกว่าอยู่ดี...รูกุญแจที่มองลอดได้เดี๋ยวนี้เหลือสักกี่ที่หว่า?)

ฉบับอเมริกัน

ชายคนหนึ่งเข้าไปที่โรงแรมแล้วเช็กอินที่โต๊ะ ผู้หญิงที่โต๊ะเอากุญแจให้เขาแล้วบอกว่าระหว่างทางไปห้องของเขานั้นมีประตูที่ไม่มีหมายเลขอยู่ มันล็อกไว้และไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปทั้งนั้น พร้อมย้ำว่าอย่ามองเข้าไปในห้องไม่ว่าในกรณีใดๆ เขาทำตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอก ตรงไปที่ห้องของตนเองแล้วก็เข้านอน

คืนต่อมาเขาเอาแต่สงสัยเรื่องห้องที่ไม่มีหมายเลขนั้น เขาไปตามทางเดินแล้วลองขยับลูกบิด แน่นอนว่ามันล็อกไว้ เขาก้มลงแล้วมองผ่านรูกุญแจซึ่งเป็นแบบกว้าง มีอากาศเย็นๆไหลออกมาโดนตา เขาเห็นห้องนอนโรงแรมเหมือนกับของเขา และที่มุมนั้นมีผู้หญิงที่ผิวขาวมากคนหนึ่ง เธอหันไปจากประตูและพิงศีรษะกับผนัง เขามองอย่างงงๆครู่หนึ่ง เขาเกือบเคาะประตูดูแล้ว แต่ก็เปลี่ยนใจ

การห้ามใจนั้นช่วยชีวิตของเขาไว้ เขาถอยมาจากประตูแล้วเดินกลับห้อง วันต่อมา เขาไปที่ประตูนั้นแล้วมองผ่านรูกุญแจอีก คราวนี้เขาเห็นแต่สีแดง ไม่มีอะไรเลยนอกจากสีแดงที่อยู่นิ่ง บางทีคนที่อยู่ในห้องนั้นคงจะรู้ว่าเขาแอบมองเมื่อคืนแล้วหาของสีแดงมาปิดรูกุญแจไว้

ถึงตอนนี้เขาตัดสินใจไปคุยกับผู้หญิงที่โต๊ะรับแขกเพื่อขอข้อมูลเพิ่ม เธอถอนใจแล้วบอกว่า "คุณมองผ่านรูกุญแจแล้วสินะ?" ชายคนนั้นบอกว่าเขาทำ แล้วเธอก็พูดว่า "เอาล่ะ ฉันควรจะเล่าให้คุณฟังซะเลย นานมาแล้ว มีผู้ชายคนหนึ่งฆ่าเมียของเขาแล้วผีของเธอก็สิงอยู่ในห้องนั้น คนพวกนั้นผิดปกติอยู่ พวกเขาผิวขาวทั้งตัว ยกเว้นแต่ตาซึ่งเป็นสีแดง"

---

ฉบับรัสเซีย

ผมเข้าเช็กอินในโรงแรมเล็กๆห่างจากกรุงเคียฟไปไม่กี่กิโลเมตร ดึกแล้ว ผมเหนื่อย ผมบอกผู้หญิงที่โต๊ะว่าผมอยากได้ห้อง เธอบอกเลขห้องผมมาแล้วเอากุญแจให้

"แต่มีอีกอย่างหนึ่งนะ สหาย มันมีห้องหนึ่งที่ไม่มีเลขแล้วก็ล็อกไว้ตลอด อย่าแอบมองในนั้น"

ผมเอากุญแจมาแล้วไปนอนในห้อง คืนนั้นผมได้ยินเสียน้ำหยด มันดังมาจากห้องที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ผมนอนไม่หลับเลยเปิดประตูออกมา มันดังมาจากห้องที่ไม่มีหมายเลขนั่น ผมทุบประตู ไม่มีใครตอบ ผมมองลอดรูกุญแจ ไม่เห็นอะไรนอกจากสีแดง น้ำยังหยดอยู่

ผมลงไปที่โต๊ะหน้าเพื่อร้องเรียน "ว่าแต่ใครอยู่ในห้องนั้นเหรอ?" เธอมองผมแล้วเริ่มเล่าเรื่อง เคยมีผู้หญิงถูกสามีฆ่าตายในห้องนั้น เธอผิวขาวทั้งตัวเว้นแต่ที่ตาซึ่งเป็นสีแดง

ผมบอกเธอว่าเรื่องนั้นช่างแม่นเถอะ ทำให้น้ำหยุดหรือไม่ก็คืนเงินมา เธอคืนให้ผมมา 100 รูเบิลกับข้าวเช้าฟรี

ชีวิตในมอสโควมันก็แบบนี้แหละ