ติดตามเราได้ที่ Facebook ชื่อเพจ Planila Game Developer


จากบทที่แล้ว บทที่ 2 เกมเอนจิน (Game Engine) เราได้เรียนรู้ว่า "เกมเอนจินคืออะไร?" และผู้อ่านคงได้เลือกเกมเอนจินที่ตนเองสนใจแล้ว ผู้อ่านทราบแล้วว่าการพัฒนาเกมได้จะต้องป้อนคำสั่งให้กับอุปกรณ์ และในการพัฒนาเกมผู้อ่านคงมีความคิดอยู่แล้วว่าอยากจะให้เกมเป็นแบบไหน อยากให้เกมมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร แต่ติดปัญหาตรงที่ว่า "เราจะเปลี่ยนความคิดเหล่านั้นเป็นคำสั่งในเกมได้อย่างไร?" ในบทนี้เราจะมาเรียนวิธีการเปลี่ยนความคิดต่าง ๆ ให้เป็นอัลกอริทึมกัน



อัลกอริทึมคืออะไร?

อัลกอริทึม (Algorithm) หมายถึงวิธีการแก้ปัญหาแบบเป็นลำดับขั้นตอน โดยลำดับขั้นตอนนั้นจะต้องมีความละเอียด ชัดเจน และสามารถตีความได้อย่างเดียวเท่านั้น ถ้าลองเปิดหนังสือสอนทำอาหาร ส่วนที่เป็นอัลกอรึทึมคือวิธีการทำอาหาร ในการพัฒนาเกมส่วนที่เป็นอัลกอริทึมคือวิธีการทำงานของเกม จากที่ได้เรียนไปในบทที่ 1 ว่า "อุปกรณ์จะทำงานโดยการอ่านคำสั่ง" ดังนั้นอัลกอริทึมของเกมก็คือวิธีการป้อนคำสั่งให้กับอุปกรณ์นั่นเอง



ทำไมต้องเขียนอัลกอริทึม?

จากที่ได้กล่าวไปตั้งแต่บทที่ 1 แล้วว่า "อุปกรณ์จะทำงานโดยการอ่านคำสั่งทีละบรรทัด" และอัลกอริทึมคือลำดับขั้นตอนในการดำเนินการที่ต้องเขียนเป็นข้อ ๆ ทีละบรรทัด ดังนั้นการเขียนอัลกอริทึมทำให้เราสามารถป้อนคำสั่งให้กับอุปกรณ์ทีละบรรทัดได้อย่างถูกต้อง ถ้าผู้อ่านเขียนอัลกอริทึมไม่ได้ ผู้อ่านก็ป้อนคำสั่งให้กับอุปกรณ์ไม่ได้ เมื่อผู้อ่านป้อนคำสั่งให้กับอุปกรณ์ไม่ได้ ผู้อ่านก็พัฒนาเกมเป็นของตนเองไม่ได้ ต่อให้ผู้อ่านใช้เกมเอนจินที่ใช้งานง่ายแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าผู้อ่านเขียนอัลกอริทึมไม่ได้ ผู้อ่านก็พัฒนาเกมไม่ได้ ดังนั้นอัลกอริทึมจึงเป็นสิ่งสำคัญมากในการพัฒนาเกม

อัลกอริทึมเป็นหนี่งในสองสิ่งสำคัญในการเขียนโปรแกรมและการพัฒนาเกม สิ่งสำคัญอีกอย่างคือความรู้เกี่ยวกับภาษาอุปกรณ์หรือเกมเอนจินที่ใช้ ในการเขียนโปรแกรมและการพัฒนาเกมไม่จำเป็นต้องมีความรู้ลึกมากก็ได้ แค่มีความรู้พื้นฐานที่สำคัญ และสามารถเปลี่ยนความคิดในหัวเป็นอัลกอริทึมได้ก็เพียงพอแล้ว เกมบางตัวใช้แค่คำสั่งพื้นฐานแต่ก็สามารถเป็นเกมฟอร์มยักษ์ได้ เพราะผู้ที่พัฒนาเกมนั้นรู้จักนำความรู้พื้นฐานมาประยุกต์ใช้ โดยการเขียนอัลกอริทึมที่มีความซับซ้อนจากคำสั่งพื้นฐานที่แม้แต่นักพัฒนาเกมมือใหม่ก็ยังทราบ

ผู้อ่านที่ไม่เคยเขียนอัลกอริทึมมาก่อนอาจรู้สึกว่าการเขียนอัลกอริทึมเป็นสิ่งที่ยาก เนื่องจากการเขียนอัลกอริทึมต้องเขียนเป็นลำดับทีละข้อ แต่ละข้อต้องละเอียด ไม่กำกวม ไม่คลุมเครือ ตีความได้อย่างเดียวเท่านั้น ยกตัวอย่างเช่น เราสั่งให้เพื่อนที่เป็นมนุษย์ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เราแค่บอกว่า "ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้หน่อย" แค่นี้เพื่อนก็สามารถทำตามความต้องการของเราได้อย่างถูกต้องแล้ว แต่ถ้าใช้คำสั่ง "ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้หน่อย" กับหุ่นยนต์ หุ่นยนต์บางตัวอาจงงทำอะไรไม่ถูกกับคำสั่งของเรา หุ่นยนต์บางตัวอาจต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไปทั้งที่ยังไม่ได้ฉีกซองเลย หุ่นยนต์บางตัวอาจใช้นมในการต้มแทนน้ำ หุ่นยนต์บางตัวอาจใช้กระทะในการต้มแทนหม้อ ปัญหาเหล่านี้เกิดจากการใช้คำสั่งที่ไม่ละเอียดและสามารถตีความได้หลายอย่าง ในการเขียนอัลกอริทึมต้องเขียนคำสั่งให้ละเอียด ตีความได้เพียงอย่างเดียว เขียนทุกขั้นตอน ทุกคำสั่ง และต้องเขียนให้คนโง่ที่สุดในโลกก็สามารถทำตามความต้องการของเราได้อย่างถูกต้อง 100%



เขียนอัลกอริทึมได้อย่างไร?

การเขียนอัลกอริทึมสามารถทำได้ 3 แบบ ได้แก่

1. การเขียนอัลกอริทึมแบบความเรียง วิธีนี้คือการเขียนเป็นข้อความปกติ วิธีนี้เหมาะกับอัลกอริทึมที่มีขนาดเล็กและมีความซับซ้อนน้อย

ตัวอย่างความเรียงที่อธิบายวิธีการทำไข่ดาว

นำกระทะไปวางบนเตาแก๊ส เปิดเตาแก๊ส เทน้ำมันพืชลงไปในกระทะ 30 มิลลิลิตร แล้วรอจนกว่าน้ำมันเดือด เมื่อน้ำมันเดือดแล้ว ตอกไข่ไก่ 1 ฟอง แล้วใส่ไข่ขาวกับไข่แดงลงในกระทะ ส่วนเปลือกไข่นั้นให้ทิ้งลงในถังขยะ เสร็จแล้วรอจนกว่าไข่ขาวและไข่แดงเริ่มแข็งตัว เมื่อไข่ขาวและไข่แดงเริ่มแข็งตัวแล้ว ใช้ตะหลิวพลิกไข่ขาวและไข่แดงแล้ววางไว้บนกระทะเหมือนเดิม เมื่อไข่ขาวและไข่แดงสุกแล้ว นำตะหลิวตักไข่ขาวและไข่แดงมาวางไว้บนจาน ปิดเตาแก๊ส เพียงเท่านี้ก็ทำไข่ดาวเสร็จแล้ว

2. การเขียนอัลกอริทึมแบบ Flowchart วิธีนี้คือการใช้รูปภาพในการสื่อความหมาย ทำให้เห็นลำดับขั้นตอนต่าง ๆ ได้ง่ายและชัดเจน รูปภาพที่นำมาใช้จะต้องเป็นรูปภาพสากลที่ทุกคนเข้าใจได้ตรงกัน วิธีนี้เหมาะกับอัลกอริทึมที่มีความซับซ้อนมาก แต่ไม่เหมาะกับอัลกอริทึมที่มีขนาดใหญ่ เนื่องจาก Flowchart ใช้พื้นที่ในการเขียนค่อนข้างมาก

รูปภาพพื้นฐานที่ควรทราบ ได้แก่

รูปภาพ	ความหมาย	วิธีใช้
	ดำเนินการทั่วไป (Process)	ใช้กับการดำเนินการทั่วไป เช่น การประกาศตัวแปร การคำนวณ เป็นต้น
	ตรวจสอบเงื่อนไข (Decision)	ใช้ตรวจสอบด้วยเงื่อนไข "ถ้า...แล้ว... (If...Then...)" ลูกศรที่ออกจากรูปภาพนี้ต้องมีสองเส้น เส้นหนึ่งเขียนกำกับว่า "จริง (True)" อีกเส้นหนึ่งเขียนกำกับว่า "เท็จ (False)"
	แสดงลำดับขั้นตอน (Arrow)	ใช้บอกลำดับการทำงาน เชื่อมรูปภาพหนึ่งกับอีกรูปภาพหนึ่ง โดยให้ฝั่งหัวลูกศรคือลำดับการทำงานต่อไป รูปภาพหนึ่งจะมีลูกศรออกมาได้แค่ 1 เส้นเท่านั้น ยกเว้นรูปภาพตรวจสอบเงื่อนไขที่มีลูกศรออกมา 2 เส้น
	จุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุด (Start/End)	ใช้เพื่อกำหนดจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด Flowchart ทั้งหมดต้องมีรูปภาพนี้ 2 รูปเสมอ รูปหนึ่งคือจุดเริ่มต้น อีกรูปหนึ่งคือจุดสิ้นสุด
	รับข้อมูลหรือแสดงผลแบบไม่เจาะจง (Input/Output)	ใช้เพื่อรับข้อมูลหรือแสดงผลแบบไม่เจาะจงอุปกรณ์ในการรับข้อมูลหรือแสดงผล
	จุดเชื่อมต่อภายในหน้าเดียวกัน (On-Page Reference)	ใช้เชื่อมบริเวณที่มีลูกศรหลายเส้นชี้มารวมกัน เช่น บริเวณหลังจากการตรวจสอบเงื่อนไขอาจจะมีลูกศรชี้มาที่ตำแหน่งเดียวกันหลายเส้น เราจะใช้รูปภาพนี้เพื่อรวมลูกศรเหล่านั้นให้เหลือเพียงเส้นเดียว
	จุดเชื่อมต่อระหว่างหน้า (Off-Page Reference)	ใช้เชื่อมการทำงานที่เขียนอยู่คนละหน้ากัน (ในกรณีที่เขียน Flowchart หลายหน้า)

ตัวอย่าง Flowchart ที่อธิบายวิธีการหุงข้าว

......

นี่เพิ่งแค่ 30% ของบทความนี้เท่านั้น บทความฉบับเต็มมีเยอะกว่านี้อีก!


เนื่องจากติดปัญหาเรื่องนโยบายการเผยแพร่บทความ ทำให้เราไม่สามารถเผยแพร่บทความฉบับเต็มลงในเว็บนี้ได้ อ่านฉบับเต็มได้ที่บทความต้นฉบับ (ไม่มีค่าใช้จ่าย)

บทความต้นฉบับ https://planila.blogspot.com/2017/04/3-algorithm.html

ละเอียดกว่าที่ผมเคยทำสอนมากเลย
สุดยอดครับ

;3

อธิบายเอาไว้ได้ดีเลยครับ

เยี่ยมครับ น่าจะเขียนหนังสือจริงๆเลยนะเนี่ย