อาจจะฟังดูแปลกๆ นะคะ แต่จริงๆ แล้วที่เราทำเกมเ็ป็นเพราะว่ามันทำให้โปรเจคที่เราคิดไว้มันเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น เห็นภาพลักษณ์ได้ง่าย

เอาตั้งแต่ต้นเลยตอนที่พึ่งรู้จักกับ irpg ใหม่ๆ เวนคุงเป็นคนชักจูงเข้ามา (ฟังดูน่ากลัวพิกล...)
แล้วก็อธิบายว่าตอนนี้กำลังทำเกมอยู่ ใช้ Rpg Maker ไอ้เราก็เออเคยใช้เหมือนกัน แต่มันนานมากแล้ว
พอลองรื้อฟื้นกลับไปหาโปรแกรมมานั่งทำอีกรอบ ก็นั่งทำเล่นๆ ไปก่อน
ไปดูสคริปว่ามีอะไรใหม่ๆ เพิ่มมาบ้าง ก็วนๆ แบบนี้ไปได้พักนึง แล้วก็เริ่มตัดสินใจลองใช้โปรเจคที่คิดจะเขียนเป็นคอมิคมาโดยตลอดเอามาทำดู
โดยจะเน้นไปที่เนื้อเรื่องคอมิคเป็นหลัก (เอาง่ายๆ คือ "เนื้อเรื่องคอมิคต้องมาก่อนเกม")

แต่ตรงนี้ล่ะค่ะคือจุดเปลี่ยน

คือพอเป็นเน้นคอมิคแล้วแปลงมาเป็นเกมมันรู้สึกว่าเกมมันดูราบมาก มันมีแค่เส้นทางเดียว
เท่านั้นไม่พอ รู้สึกว่าปมเนื้อเรื่องมันจะมากเกินไป ดูจะกลายเป็นเรื่องที่ไม่จบยังไงยังงั้น เหตุผลที่มาสนับสนุนก็หนักแน่นไม่พอ
แมพก็คิดไม่ออก ทำให้มันมีรายละเอียดมันเป็นยังไง ทำให้มันเป็นอัตลักษณ์ไม่ได้ซักที

หลายๆ จุดนี้มันเลยทำให้เรามาคิดใหม่ว่า เออถ้า "ทำเกมให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปวาดคอมิค" แบบนี้มันจะดีกว่ามั้ย

เพราะเรารู้สึกว่าหลักๆ แล้วการทำเกมมันต้องออกมาเป็นรูปลักษณ์ให้เห็นก่อน
อย่างพวกแมพงี้ ยังไงแมพมันต้องมี ไม่งั้นก็ดำเนินเรื่องอะไรไม่ได้เลย ตัวละครมันทำอะไรต้องเห็น เดินหน้าถอยหลังบ้าง ไม่ใช่ยืนนิ่งๆ อะไรประมา๊๊๊ณนี้
ส่วนหนึ่งเหมือนมันทำให้เห็นส่วนพล็อตหลักที่เราแก้ปมไม่ดีด้วย (ตอนนี้พล็อตเรื่องตัดออกไปเยอะมากเมื่อเทียบกับอันเก่า) แล้วก็พวกรายละเอียดยิบย่อยที่เราไม่ได้นึกถึง ฯลฯ
มันเลยทำให้เราแก้จุดบอดของโปรเจคได้ง่ายขึ้นเยอะเลย
อีกส่วนหนึงก็คือเวลาวาดคอมิคมันต้องดึงภาพออกมาจากหัวเรา มันก็ต้องมีบ้างที่วาดฉากนั้นซ้ำไปซ้ำมาแล้วรายละเอียดมันเพี้ยน
แต่ถ้าเกมล่ะ? ยังไงมันก็ไม่เพี้ยนนี่ แมพเดิมก็คือแมพเดิม จนกว่าเราจะไปแก้อะไรมันถึงจะเปลี่ยน

ก็ประมาณนี้แหละค่ะ ;w;
สรุปว่าส่วนคอมิคก็จะอ้างอิงจากเกมเลย หน้าตาฉากเป็นแบบนี้ ยืนตรงนี้ ก็จะวาดมุมนั้น ไว้เกมเสร็จแล้วลุยทีเดียว
ส่วนพวกเส้นทาง Bad ending , Good ending , True ending ฯลฯ ในคอมิคจะเลือกมาแบบใดแบบหนึ่งเอา (แต่ก็กะ True ending ล่ะนะ)

1.อยากเผยตัวตนและความสามารถของตัวเองเรื่องของการโปรดักชั่น
เขียนการ์ตูนก็ทำมาแล้ว เขียนนิยายก็ทำมาแล้ว เขียนบทละครก็ทำมาแล้ว เหลือแต่ทำเกม ถ้าทำได้อีกจะไปจัดละคร
2.อยากหารายได้ด้วยตนเองจากงานในวงการบันเทิงหลายแขนง เพราะไม่อยากใช้เงินท่านแล้ว (แต่ตอนนี้ต้องขอใช้ก่อน)

อะแฮ่ม...
เหตุผล คือ ว่างค่ะ(ฮา)

Show ContentSpoiler:

เหตุผลจริงๆเลยนะคะ คือ (ขอเท้าความเล็กน้อย...) เมื่อนานมาแล้ว...อยู่ๆบังเอิญก็ไปเจอหนังสือเกี่ยวกับ RM2K (ละมั้ง...ตอนนี้หายไปไหนสักแห่งแล้ว) แล้วบวกกะตอนนั้นติดเกมมาก....เจอโปรแกรมทำเกมก็เข้าทางเลย อยากทำเกมบ้าง อยากทำเกมที่เล่นแล้วรู้สึกสนุกแบบเกมที่ตัวเองเล่นบ้าง ...แต่กระนั้นด้วยความเป็นเด็ก(ไม่ใช่ข้ออ้างเล้ย...) พอเอาโปรแกรมมาลงก็บอดสนิท ไม่ได้ทำเกมเลย ไม่เข้าใจ /chan ทำไม่เป็น...แต่ก็คิดมาตลอดว่าอยากทำเกม..(ตอนม.ปลายเรียนภาษาซี ก็ยังแอบเอาหนังสือและแผ่นโปรแกรม RM2K นี้ไปให้อ.ช่วยสอนให้....ซึ่งอ.เมินใส่ )

แล้วเมื่อประมาณต้นปีนี้ อยู่ๆบังเอิญไปค้นอะไรในกูเกิ้ลเล่น แล้วแวบไปเห็นRMVX เข้า ลองโหลด trial มาแล้วลองๆทำเกมดู ติดใจมาก รู้สึกว่า เฮ้ย..มันไม่ได้ยากเท่าไหร่นิ บวกกะเคยอยากเขียนนิยายแล้วประสบความล้มเหลว ..ขี้เกียจเขียน ไอ้จะวาดการ์ตูน ก็วาดหน้าตัวเดียวกันไม่เคยออกมาเหมือนกันซักครั้ง(ฮา) เลยคิดว่ามาทำเกมดีกว่านะ..(แต่สุดท้ายต้องมานั่งวาดรูปกะแต่งนิยายอยู่ดี ฮา)

....และเหตุผลสำคัญที่สุดที่ยังอยากทำเกมต่อคงเป็น...เพราะซื้อ Ace มาแหละค่ะ โฮกกก ต้องใช้ให้คุ้ม(งก )

ผมเห็นมันเป็นงานอดิเรกนะ ไม่เคยคิดจะทำจริงๆจังๆกับเขาบ้าง /isee
แต่พอเริ่มแตะ Rmxp แล้วหัวมันหมุนไม่หยุดคือ....พอคิดอะไรเล่นๆแล้วมันกลับประยุกต์เป็นเกมได้จริงๆ
แล้วไปๆมากลับกลายเป็นว่ามันกลับประยุกต์ไปใช้ในชีวิตประจำวันได้เฉยเลย -______________________-)
จนถึงตอนนี้สิ่งที่จุดประกายไฟไม่ใช่อะไรมากมายแค่ "ความอยากรู้อยากเห็น" ของผมเท่านั้น

สมัยที่รู้จักRMแรกๆได้สิงบอร์ดชาวชิวก็เจอพี่ลีนส์คอยแนะนำหลายๆอย่าง
ช่วงนั้นก็เลยติดRMมากเพราะพอแก้ตรงไหนไม่ได้ถามพี่ลีนส์ก็แก้ได้ทุกที(อ้าว?)
จากนั้นก็เจอเพื่อนหลายๆคน ช่วงแรกๆก็แข่งสร้างเกมกันสนุกๆ แล้วรีบแปะรีบแชร์กันมาก
ช่วงนั้นก็วาดแมพไม่สวยเท่าไร่(ตอนนี้ก็ยังไม่สวย(?)) ได้เพื่อนคนนึงคอยบ่นจุดนู่นจุดนี่
จนวาดได้ดีขึ้นมามากจากสมัยใช้แรกๆ;w; จากนั้นก็ทำเกมเล่นๆแล้วลบ(?)ไปมา
จนได้เริ่มฝึกดอทภาพ ช่วงนั้นสนใจการดอทอยู่พอสมควรเพราะชอบตัวละครเป็นตัวเล็กๆ
แถมยังเป็นpixelอีก ช่วงแรกๆที่ทำก็อิงเกมที่เล่นช่วงนั้นเป็นหลักทำไปเรื่อยๆเลย ;w;
จนมันออกมาเละๆ(?) จนได้ไปเข้าบอร์ดGWTHโดนแอดมินคนนึงติใส่ตรงๆ
เลยแก้นิสัยตัวเองสมัยก่อนที่เกรียนๆได้ซะที ช่วงนั้นก็นับถือพี่เค้ามากๆ
หลังจากนั้นก็ได้เจอพี่ลู คอยแนะนำหลายๆอย่างในช่วงนั้น แล้วก็รู้จักพี่บอน,พี่นีออซต่อมาก
จนได้พวกพี่ๆเป็นแรงบัลดาลใจไปในบัดดล(?); w ;
และ...จนทุกวันนี้....ก็ยังดองเหมือนเมื่อก่อน(?)

ของผม มันเริ่มมาจากที่ในแต่ละวัน เวลาว่าง(หรือแม้แต่ไม่ว่าง)ผมชอบนั่งคิดแต่งเรื่องราวต่างๆ ในหัว เรื่องทุกแนว ไม่จำกัดประเภท ทั้งแนวหลอน แนวรักโรแมนติก แนวฮาบ้าบอ แต่ส่วนใหญ่มักจะเป็นแฟนตาซี
ตอนแรก ผมได้นั่งแต่งเรื่องราวเหล่านี้ในหัว ได้สนุกกับมันอยู่คนเดียว มันก็ดีอยู่หรอก แต่หลังๆ มาเริ่มรู้สึกว่า มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าเราได้รู้จักเรื่องราวเหล่านี้แค่คนเีดียว ผมจึงเริ่มหาวิธีถ่ายทอด
อย่างแรก ผมวาดการ์ตูนก่อน วาดสมัยประถม วาดไปได้สามสี่ปีก็เริ่มขี้เกียจที่จะวาด จะวาดให้ได้สวยๆ งามๆ แบบในหนัีงสือการ์ตูนนั้นไม่ง่ายเลย ผมเลยหันมาหานิยายแทน
แต่พอแต่งนิยายไปได้ซักพัก ผมก็เริ่มรู้สึกว่า มันค่อนข้างจะน่าเบื่อถ้าเราไม่รักจริง เห็นแต่ตัวหนังสือเป็นพรืด ยิ่งตอนแรกยังเป็นแค่ประถม-ม.ต้น เลยอดทนไม่ได้มากเท่าไหร่
วันนึง บังเอิญมาเจอ RMXP ผมเลยคิดว่า นี่แหละ อีกทางหนึ่งที่เราจะได้ถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้ให้คนอื่นได้รู้ ผมก็เลยเริ่มทำเกมครับ
เหตุผลที่ยังทำต่อมาก็เพราะเหตุผลเดียวกัน และอีกสองเหตุผลคือ พอผมได้เข้ามาที่วงการนี้ ผมก็ได้พบกับเกมที่มันสุดยอดมากมาย ทั้งๆ ที่ผู้สร้างนั้นก็เป้นแค่มือสมัครเล่น ที่เริ่มต้นแบบเดียวกับผม ทำให้ผมมีไฟขึ้นมาอีก
และอีกเหตุผลนึงคือ ตลอดชีวิตที่ผ่านมาผมแทบไม่เคยทุ่มเทให้กับอะไรอย่างเต็มที่ ไม่เคยทำอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันจนรู้สึกว่ามันน่าภูมิใจ ผมเลยพยายามที่จะสร้างเกมที่เป็น"ของตัวเอง"ขึ้นมา ให้มันดีพอที่เราจะภูมิใจได้ครับ

ปล.เขียนซะยาวเลย ไม่ว่ากันนะ =w=/

ก็...ประมาณเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นอายุ 14 55+ ได้ท่องโลกอินเตอร์เน็ต หานิยายแก้เบื่ออ่าน แล้วได้เข้าไปที่นิยายมอนเตอร์โซลออนไลน์ค่ะ ตอนนั้นหน้านิยายกำลังแจกเกมมอนเตอร์โซลอยู่ ก็เลยไปรับมาลองเล่นบ้าง แต่นิยายยังไม่ได้อ่าน หลังจากโหลดเกมมาเล่นแล้ว... รู้สึกสนุกมากกกกเลยค่ะ >< ติดงอมแงมเลย(ติดเกมเสร็จก็ไปติดนิยายต่อ แต่เลิกอ่านไปตอนสามร้อยนิดๆเพราะปวดหัว555+) แล้วก็ได้เข้าไปที่มายไอดีของท่านโลกคู่ขนาน ก็เลยรู้ว่าเกมนี้สร้างจาก XP RPG Maker เลยมีความคิดอยากจะสร้างเกมดีๆออกมาเหมือนกับเกมที่ตัวเองเคยเล่นบ้างค่ะ ^^ แต่พอโหลดโปรแกรมมาก็รู้ว่ามันยากกว่าที่คิด เลยล้มเลิกไป จนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ได้เล่นเกม Fabella Academia ที่ท่านโลกคู่ขนานโพสในแฟนเพจเกม ก็ได้รู้จักกับเว็บนี้ค่ะ เลยเกิดความคิดที่จะสร้างเกมอีกครั้ง คราวนี้ไม่มีการล้มเลิกแน่นอนค่ะ จะพยายามทำออกมาให้ได้เลย

ต้องเริ่มจากสมัยประถม ผมติดเกมออนไลน์งอมแงม... แล้วก็เอามาสร้างในสมุดโดยลอกเลียนแบบมาเรื่อยๆจนกระทั่งได้มาแตะ RM2K3 ซึ่งในตอนนั้นก็ได้แต่วาดแมพเล็กๆก็สุขใจแล้ว แล็วก็เริ่มเบื่อเลยเลิกไป แล้วทีนี้ก็มีเพื่อนคนหนึ่งมาชวนให้สร้างเกม ซึ่งก็แนะนำ RMXP ให้ผมลอง ซึ่งตอนนั้นผมก็เริ่มๆจะหลุดออกจากความโง่เขลาบ้าง ก็ลองๆไปเรื่อยๆจนกระทั้งได้เล่น Gay Hazard 2 นี่แหละ ก็เลยมาเริ่มสนใจจริงๆจังๆซักที (เกมท่านกริฟน่ะสุดยอดที่สุด!!!) ประกอบกับพรีวิวของ Crisis M.E.T.E.O.R. ก็มีความรู้สึกว่าน่าเล่นมาก!!! แต่ไม่เห็นแม้แต่เงา เลยคิดจะสร้างก็อบเล่นเองซะเลย(เหตุผลที่ว่าทำไมตัวละครของผมถึงได้เหมือนกับตัวละครในCMเป็นพิเศษ) แต่ด้วยความที่ด้อยฝีมือนัก จึงดองโปรเจ็คต์ไว้แล้วไม่สนใจเลย..... แต่อะไรก็ไม่รู้มาดลใจให้กลับมาทำต่ออีกครั้ง ด้วยความคิดที่จะทำแจกเพื่อพัฒนาฝีมือ(และพัฒนาความออริจินอล ;w; ) ก็เลยศึกษาทุกอย่างที่เกี่ยวกับเกมอย่างจริงจัง ทั้งด้านกราฟิกและด้านระบบ จนกลายมาเป็น Dimension Force ในทุกวันนี้....(ซึ่งก็ยัดความออริจินอลที่เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนไปซะเยอะ)

ปล.ที่เก่งสคริปนี่เป็นผลพลอยได้ที่ได้จากการนั่งดูSS ของ Crisis M.E.T.E.O.R. แล้วนั่งลอกแนวระบบ(ทั้งหาและเขียนเอง)มากเป็นพิเศษล่ะนะ
ปล2. รู้สึกเหมือนเป็นกระทู้สารภาพบาปยังไงก็ไม่รู้แฮะ ;w;

เพราะว่า รัก คำเดียว /puke (แหวะน้ำเน่า)

แต่ก็ตามนั้นครับ ... RPG Maker เป็นรักแรกพบ ของผมเลย
ผมมาทันใช้จริง ๆ ก็ช่วง ปลาย ของ RM2k3 แล้ว .. น่าจะอยู่ประมาณ มัฐยมปลาย
โหลดเกมจาก TRMC มาเล่น ( ชอบที่สุด ก็ Berserk ของท่าน Material นั่นเอง )
ถึงจะมีปัญหาเรื่องการแสดงผลภาษาไทย ( ค่อนข้างมาก ) แต่เรื่องความคลาสสิค นั้น
ได้ใจผมไปเต็ม ๆ

-การแต่งเนื้อเรื่องดี ๆ มันเหมือนการเขียนนิยายเลย
-การออกแบบตัวละคร เท่ ๆ มันเหมือนการ วาดการ์ตูนเลย
-การเคลื่อนไหว/ฉาก แนว ๆ มันเหมือนการกับกับภาพยนต์เลย

ยิ่งทำไปเรื่อย ๆ งาน(เกม) เราดูดีขึ้น เราก็อยากพัฒนาขึ้นไปอีก บางสิ่งบางอย่าง
ที่ผมไม่เคยได้ทำก็ได้ เช่น หัดใช้ Photoshop ( ผมขอสารภาพว่าเมื่อก่อนเคยคิดว่า
แค่ MS Paint เป็นก็เมพแล้ว ) ทุกวันนี้แรงพลักดันคือ เกม ของ ทุก ๆ คนหล่ะครับ
ช่วยให้ผมได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เยอะจริง ๆ ถ้าอยู่สะสม Exp ไปเรื่อย ๆ คงจะ
Lv. Up สักวัน เหอๆ

เพราะโม้ชาวบ้านเขาไว้เยอะ เลยต้องทำต่อไปเรื่อย ไม่งั้นเสียหน้าแย่