สวัสดีครับ ทุกท่าน
ผม XthemeCore เองครับ

วันนี้จะมาพูดถึงเรื่อง "ปั้นปลายชีวิตของ irpg" อย่างที่ทุกท่านทราบกันดี ก็คือ
ช่วงหลังๆมานี้ สมาชิกท่านเก่าๆแก่และผู้มีอายุที่สร้างเกมกันประจำ ต่างก็แยกย้ายกัน
ไปทำงานหาเลี้ยงชีพ บางท่านก็สร้างเกมขายเป็นเชิงธุรกิจไปเลยก็มี หลายท่านทำอาชีพอื่น
ประกอบกับช่วงนี้เป็นช่วงเปิดเรียนสมาชิกใหม่ๆก็ไม่ค่อยมีเวลาว่างกัน (มีของล่อตาล่อใจเยอะ อิๆ )

ทำให้ตั้งแต่ช่วงไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้รู้สึกละม้ายคล้ายเว็บจะร้างเเหล่มิร้างเเหล่ เป็นสัญญาณเตือนถึงบั้นปลายสุดท้ายของ irpg (ทำไมรู้สึกเหมือนปั้นปลายของ TRMC อย่างไรก็มิอาจทราบได้) ทำให้รู้สึกหวั่นๆมิใช่น้อย จนมาถึงวันนี้ที่การคาดการณ์เข้าใกล้ความจริงมากขึ้น

ที่โพสต์มาเป็นกระทู้ยืดยาวนี้ก็เพื่อหวังว่าเผื่อจะมีคนมาพบเห็นและเข้าใจถึงสถานการณ์ที่เป็นอยู่
ณ ปัจจุบันนี้ ขอบคุณทุกท่านที่อุตส่าห์เสียเวลาอ่าน

บัย

น่าๆ บอร์ดประจำอื่นๆของผมหนักกว่านี้ยังมี

เป็นอนิจจังครับ ทุกสิ่งมีวาระของมันเอง
ส่วนตัวก็ยังชอบบอร์ดนี้นะครับ ก็จะรีบเข็นผลงานเอามาลงบอรืดบ่อยๆครับ

บางครั้งผมก็รู้สึกเหมือนกันครับ
ครั้งแรกที่ผมสมัครเข้ามาในบอร์ดนี้ ผมรู้สึกได้ถึง "ความมีชีวิต" ของบอร์ดนี้ ผู้คนในช่องแชท ผู้คนตามกระทู้

พักหลังๆนี้คนเริ่มห่างหายไป ทั้งเรียน ทำงาน ทำเกมจริงๆจัง...

บางครั้งผมก็คิดอยู่นะครับว่า ทำไมผมถึงรู้สึกผูกพันกับ irpg ได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่เราคุยด้วยคือใคร หรือบางครั้งไม่เคยเห็นหน้ากันเลยด้วยซ้ำ

ตั้งแต่วันแรกที่ผมเข้ามา ผมก็รู้สึกได้ถึงคำว่า "ครอบครัว" ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จัก ผมคือใครไม่มีใครรู้ แต่เมื่อผมมีคำถาม ผู้มีความรู้ก็พร้อมจะช่วยเหลือเสมอๆ จนบ้างครั้งผมก็เกรงใจ

แต่ยังไงๆ เมื่อมีจุดสูงสุด ก็ย่อมมีจุดต่ำสุดได้เสมอ แต่ยังไง ผมก็จะยังรัก irpg บ้านหลังที่ 3 ของผม ที่ๆทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้พูดคุยกับผู้คนหลายรูปแบบ

ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ

อย่างน้อยคนที่ยังอยู่เวลามีคนตั้งกระทู้ โพสเกมใหม่ๆ เราควรจะเข้าไปตอบ ลองเล่นแล้วคอมเม้นติชมและให้กำลังใจเขาหน่อยก็ดีครับ
ผมคิดสภาพสมาชิกใหม่ เอาเกมมาโพส แต่กระทู้เงียบไร้คนคอมเม้น เป็นใครก็เฟลและไม่อยากกลับมาอีกครับ

พักหลังๆมานี้จะเห็นว่ากระทู้ร้างมากครับ ผมทันในยุค TRMC นะ ตอนนั้นไม่ว่าใครเอาผลงานมาโพส ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
ทุกเกมก็จะมีคนเล่นและได้คอมเม้นกลับไป ผมว่านี่คือกำลังใจเล็กๆที่จะทำให้นักพัฒนาเหล่านั้นมีกำลังใจ
แหละอยากปรัปรุงหรือนำผลงานใหม่มานำเสนอบ่อยๆ

อย่างที่เคยบอกไปแล้วในกระทู้ของท่านสเปนดิช (ผู้ที่ทำเกมไบรอัน)
จะเรียบเรียงให้ใหม่

1.ไม่มีแอดมินคอยดูแลเว็บ สมาชิกต้องจัดการกันเอง

2.สมาชิกส่วนใหญ่คือวัยทำงาน และก็ต้องทำงานจึงไม่ค่อยมีเวลา
(อย่างท่านจินนี่หายหัวไปเลย แต่ก็คอยทำเกมอัพเดทลงเฟสเป็นระยะ)

3.สมาชิกส่วนใหญ่อีกก็คือเด็กนักเรียน ช่วงนี้เปิดเทอม ทำให้พบได้เฉพาะตอนเย็นเท่านั้น และบางทีก็ต้องทำงาน การบ้าน ไรอีก
(เดี๋ยวปิดเทอมก็กลับมารุ่งเรืองอีกสำหรับพวกนี้)

4.ทำเกม แล้วไม่มีใครมาตอบ หมดกำลังใจ?
(สำหรับผมถ้าทำพรีวิวได้น่าสนใจ ก็จะเข้าไปเล่นนะ ที่เข้ามาใหม่ในเว็บ ก็อยากจะเล่นเหมือนกัน แต่ดันทำลงแอนดรอย - -*)

และก็เหตุผลเล็กๆน้อยๆอีกเยอะ แต่เอาหลักๆลงแค่นี้ละกัน

ส่วนสำหรับจะทำยังไงให้เว็บกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง คำตอบก็คือ ก็ต้องทำใจครับ

จำได้ว่าตอนเกมชาตรียอดกุ๊กกับเกมไบรอันออกแล้วคนแคสเยอะๆ มีสมาชิกใหม่ในบอร์ดโผล่มาเยอะเลย

ผมว่า irpg ยังเป็นสังคมปิดอยู่ สร้างผลงานทิ้งไว้ในบอร์ด ดูกันเอง
ถ้าสามารถนำผลงานออกไปโลกภายนอกได้ แล้วเครดิตบอร์ดไว้ น่าจะดึงความคึกคักกลับมาได้

แต่ผลงานนั้นต้องมีคุณภาพด้วยแหละ ซึ่งเป็นเรื่องไม่ง่ายเลย

2.สมาชิกส่วนใหญ่คือวัยทำงาน และก็ต้องทำงานจึงไม่ค่อยมีเวลา
อย่างผมเนี่ยกลับถึงบ้าน เครียด เล่นเน็ต+เกม เลยไม่ค่อยมีอารมณ์ทำเท่าไหร่

4.ทำเกม แล้วไม่มีใครมาตอบ หมดกำลังใจ?
เป็นผม ผมก็หมดกำลังใจ แต่ไม่เลิกทำนะ แต่จะดองยาวๆแทน(และจะไปวนลูปข้อ 2ใหม่)

1.ไม่มีแอดมินคอยดูแลเว็บ สมาชิกต้องจัดการกันเอง
อันนี้เท่าที่อยู่มามันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว

2.สมาชิกส่วนใหญ่คือวัยทำงาน และก็ต้องทำงานจึงไม่ค่อยมีเวลา
(อย่างท่านจินนี่หายหัวไปเลย แต่ก็คอยทำเกมอัพเดทลงเฟสเป็นระยะ)

เพราะทำเกมไงครับ ถึงหายตัวไป เพราะเวลามีจำกัด การทุ่มสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ย่อมต้องเสียอีกสิ่งหนึ่งอยู่เเล้ว
เนื่องจากไม่เก่ง จึงต้องศึกษา จึงไม่ค่อยออกมาพูดคุยทั่วไป อันนี้ไม่ไช่เรื่องแปลก

3.สมาชิกส่วนใหญ่อีกก็คือเด็กนักเรียน ช่วงนี้เปิดเทอม ทำให้พบได้เฉพาะตอนเย็นเท่านั้น และบางทีก็ต้องทำงาน การบ้าน ไรอีก
(เดี๋ยวปิดเทอมก็กลับมารุ่งเรืองอีกสำหรับพวกนี้)
เอาตรงๆเลยคือ บอร์ดสำหรับทำเกม ที่ผมรู้สึกว่าช่วงหลังๆยิ่งพูดคุยในแชท ตัวเองยิ่งห่างจากการทำเกมไปเรื่อยๆ แล้วก็มีเรื่องของการเล่นที่เกินเลยเถิดไปหลายครั้ง ที่เห็นแล้วก็ไม่ค่อยชอบเลยเลือกที่จะเงียบๆไปดีกว่า



4.ทำเกม แล้วไม่มีใครมาตอบ หมดกำลังใจ?
นั่นมันขึ้นกับตัวเกมล้วนๆ การจะมีคนสนใจหรือไม่มันขึ้นกับผลงานที่มันออกมา ยิ่งเป็นบอร์ดทำเกม มันยิ่งฟ้องกันด้วยผลงาน
แต่จะให้คนที่ทำเกมไม่เสร็จซักเกมแบบผมพูดมันก็พูดได้ไม่เต็มปาก ว่ามันไม่มีคนสนใจเพราะมันไม่ดี เพราะว่าเกมผมเองก้ไช่ว่าจะดี มีคนติดตามล้นหลาม จึงเลือกที่มุ่งทำให้ตัวเองมีผลงานที่อย่างน้อยพอจะพูดได้ว่าเออเราก็ทำเกมเสร็จน่ะ

5 อันนี้แถมให้ โดยส่วนตัวคิดว่ากระทู้ยังวิ่งเรื่อยๆ เกมมีมาลงเรื่อยๆ แต่แชทบ็อกเงียบเหงาเพราะหลายๆคน
มุ่งมั่นที่จะอัพสกิลตัวเองไม่ด้านใดก็ด้านนึงเลยไม่ค่อยได้เข้ามาพูดคุยซะมากกว่า

6.แถมให้อีกอัน สารภาพว่า เมื่อเห็นคนที่รู้จัก สามารถทำเกมได้และขายได้ และลองย้อนดูตัวเอง มันจะได้คำตอบครับ ว่าทำไมเราถึงอยากทำเกม
สิ่งที่ผมอยากได้คือ การที่เราสร้างเกมขึ้นมาซักเกมและคนหลายๆคนสามารถสนุกไปกับมัน เพราะมีเป้าหมายแบบนี้ จึงต้องทุ่มเทมากกว่าที่เคย
การคุยเล่นก็สนุกดี แต่สำหรับความสุขของคนที่มีนิสัยเป็นผู้สร้าง คงไม่มีอะไรมากกว่าการสร้างแล้วมีคนมาสนใจ เพื่อการนั้นผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลายๆคนถึงหายตัวไป
เพื่อทุ่มให้กับโปรเจคของตัวเอง เพราะผมเองก็รู้สึกแบบนั้น

7 อันนี้ร้ายแรงที่สุด ที่ทำให้สมาชิกหาย เคยมีเด็กๆที่เข้ามาถามผมว่า นอกจากที่นี่แล้ว มีที่อื่นให้เขาสิงได้ไหม เพราะเขาอยากทำเกม
แต่เมื่อเข้ามาแล้วเขาไม่สามารถถามอะไรใครได้เลย ไม่มีคนตอบไม่มีคนสนใจเพียงเพราะเขาไม่มีชื่อเสียงไม่ดัง ทำให้สมาชิกใหม่ๆที่สนใจทำเกมพากันพ่านมาแล้วก็พ่านไป
เน้นไปศึกษากันเองและรวมกลุ่มตามเพจทำเกมทั่วไปมากกว่าที่จะเข้ามาพูดคุยเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ สาระ แนวทาง
เมื่อสามาชิกใหม่เข้ามา สิ่งที่เขาได้กลับเป็น สิ่งที่เขาไม่สนใจ มันเลยทำให้คนใหม่ๆ ไม่เกิด เมื่อไม่ไช่สิ่งที่สนใจการที่จะมองพ่านไปมันก็เป็นเรื่องธรรมดา

1.ไม่มีแอดมินคอยดูแลเว็บ สมาชิกต้องจัดการกันเอง
อันนี้เท่าที่อยู่มามันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว

2.สมาชิกส่วนใหญ่คือวัยทำงาน และก็ต้องทำงานจึงไม่ค่อยมีเวลา
(อย่างท่านจินนี่หายหัวไปเลย แต่ก็คอยทำเกมอัพเดทลงเฟสเป็นระยะ)

เพราะทำเกมไงครับ ถึงหายตัวไป เพราะเวลามีจำกัด การทุ่มสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ย่อมต้องเสียอีกสิ่งหนึ่งอยู่เเล้ว
เนื่องจากไม่เก่ง จึงต้องศึกษา จึงไม่ค่อยออกมาพูดคุยทั่วไป อันนี้ไม่ไช่เรื่องแปลก

3.สมาชิกส่วนใหญ่อีกก็คือเด็กนักเรียน ช่วงนี้เปิดเทอม ทำให้พบได้เฉพาะตอนเย็นเท่านั้น และบางทีก็ต้องทำงาน การบ้าน ไรอีก
(เดี๋ยวปิดเทอมก็กลับมารุ่งเรืองอีกสำหรับพวกนี้)
เอาตรงๆเลยคือ บอร์ดสำหรับทำเกม ที่ผมรู้สึกว่าช่วงหลังๆยิ่งพูดคุยในแชท ตัวเองยิ่งห่างจากการทำเกมไปเรื่อยๆ แล้วก็มีเรื่องของการเล่นที่เกินเลยเถิดไปหลายครั้ง ที่เห็นแล้วก็ไม่ค่อยชอบเลยเลือกที่จะเงียบๆไปดีกว่า



4.ทำเกม แล้วไม่มีใครมาตอบ หมดกำลังใจ?
นั่นมันขึ้นกับตัวเกมล้วนๆ การจะมีคนสนใจหรือไม่มันขึ้นกับผลงานที่มันออกมา ยิ่งเป็นบอร์ดทำเกม มันยิ่งฟ้องกันด้วยผลงาน
แต่จะให้คนที่ทำเกมไม่เสร็จซักเกมแบบผมพูดมันก็พูดได้ไม่เต็มปาก ว่ามันไม่มีคนสนใจเพราะมันไม่ดี เพราะว่าเกมผมเองก้ไช่ว่าจะดี มีคนติดตามล้นหลาม จึงเลือกที่มุ่งทำให้ตัวเองมีผลงานที่อย่างน้อยพอจะพูดได้ว่าเออเราก็ทำเกมเสร็จน่ะ

5 อันนี้แถมให้ โดยส่วนตัวคิดว่ากระทู้ยังวิ่งเรื่อยๆ เกมมีมาลงเรื่อยๆ แต่แชทบ็อกเงียบเหงาเพราะหลายๆคน
มุ่งมั่นที่จะอัพสกิลตัวเองไม่ด้านใดก็ด้านนึงเลยไม่ค่อยได้เข้ามาพูดคุยซะมากกว่า

6.แถมให้อีกอัน สารภาพว่า เมื่อเห็นคนที่รู้จัก สามารถทำเกมได้และขายได้ และลองย้อนดูตัวเอง มันจะได้คำตอบครับ ว่าทำไมเราถึงอยากทำเกม
สิ่งที่ผมอยากได้คือ การที่เราสร้างเกมขึ้นมาซักเกมและคนหลายๆคนสามารถสนุกไปกับมัน เพราะมีเป้าหมายแบบนี้ จึงต้องทุ่มเทมากกว่าที่เคย
การคุยเล่นก็สนุกดี แต่สำหรับความสุขของคนที่มีนิสัยเป็นผู้สร้าง คงไม่มีอะไรมากกว่าการสร้างแล้วมีคนมาสนใจ เพื่อการนั้นผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลายๆคนถึงหายตัวไป
เพื่อทุ่มให้กับโปรเจคของตัวเอง เพราะผมเองก็รู้สึกแบบนั้น

7 อันนี้ร้ายแรงที่สุด ที่ทำให้สมาชิกหาย เคยมีเด็กๆที่เข้ามาถามผมว่า นอกจากที่นี่แล้ว มีที่อื่นให้เขาสิงได้ไหม เพราะเขาอยากทำเกม
แต่เมื่อเข้ามาแล้วเขาไม่สามารถถามอะไรใครได้เลย ไม่มีคนตอบไม่มีคนสนใจเพียงเพราะเขาไม่มีชื่อเสียงไม่ดัง ทำให้สมาชิกใหม่ๆที่สนใจทำเกมพากันพ่านมาแล้วก็พ่านไป
เน้นไปศึกษากันเองและรวมกลุ่มตามเพจทำเกมทั่วไปมากกว่าที่จะเข้ามาพูดคุยเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ สาระ แนวทาง
เมื่อสามาชิกใหม่เข้ามา สิ่งที่เขาได้กลับเป็น สิ่งที่เขาไม่สนใจ มันเลยทำให้คนใหม่ๆ ไม่เกิด เมื่อไม่ไช่สิ่งที่สนใจการที่จะมองพ่านไปมันก็เป็นเรื่องธรรมดา

เล่นเอาของผมมาทำแบบนี้ ผมก็แย่เลยสิครับ ฮือๆ

แต่ก็นะ สิ่งที่เสริมมามันก็เป็นการอธิบายว่าทำไมเว็บถึงร้าง